Search Results

Elżbieta (Manterys, 19-11-1891 – 11-5-1928) & Tomasz Zaręba - Elżbieta Zaręba (Manterys) (19-11-1891 – 11-5-1928) on left with husband Tomasz and daughters Ilona (1914 – 1994) & Maria (1911 – 2010) - Elżbieta Zaręba (Manterys) (19-11-1891 – 11-5-1928) pierwsza od lewej z mężem i córkami Iloną (1914 – 1994) i Marią (1911 – 2010) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Elżbieta (Manterys, 19-11-1891 – 11-5-1928) & Tomasz Zaręba wzięli ślub 2-10-1909 w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice.(1) Ich córka Maria hodowała w Łękowicach, a Jolanta mieszkała w Krakowie. Elżbieta była również znana jako Halszka.(2) Tomasza rodzice – Paweł & Łucja Zaręba (Kmiecik).(3) 1,3. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2016 roku (E Jakubas), nr: L13993 2. Źródło nie zostało zarejestrowane Elżbieta (Manterys, 19-11-1891 – 11-5-1928) & Tomasz Zaręba were married on 2-10-1909 in St Wit, Modest and Krescencja’s church in Nasiechowice.(1) Their daughter Maria farmed in Łękowice and Jolanta lived in Kraków. Elżbieta was also known as Halszka.(2) Tomasz's parents were Paweł & Łucja Zaręba (Kmiecik).(3) 1,3. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo by E Jakubas, taken 2016, ref: L13993 2. Source not recorded

Krystyna Otremba (Manterys) 14-11-19?? Krystyna Otremba (Manterys) 14-11-19?? Znajdź na Drzewie/ Find on tree Krystyna Otremba (Manterys) urodzona w Polsce. Przeniosła się na Florydę w Stanach Zjednoczonych. Nazwisko jej pierwszego męża było D'Aprile. Jej drugi mąż, z którym wzięła ślub w sierpniu 2014, nazywa się Bob Otremba. Źródła: Krystyna Otremba (Manterys) 14-11-19?? Krystyna Otremba (Manterys) was born in Poland and later moved to Florida, USA. Her first husband's surname was D'Aprile. She married her second husband Bob Otremba in August 2014. Source: Krystyna Otremba (Manterys) 14-11-19??

Pelagia Manterys (daughter of/jej ojcem Piotr Manterys 1-10-1877 – 1953) - Pelagia Manterys (córka Piotra Manterysa 1-10-1877 – 1953) i mąż (imię nieznane) - Pelagia Manterys (daughter of/jej ojcem Piotr Manterys 1-10-1877 – 1953) & husband (name unknown) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Pelagia, z domu Manterys. Nazwisko jej męża nieznane nam. Byli rolnikami I mieszkali w Szczypcu.(1) 1. Na podstawie pisemnej korespondencji z Łucją Alicją Mrożek (Manterys, 12-12-1938 –) Pelagia was born a Manterys and got married (husband yet unknown to this website). They were farmers and lived in Szczypiec.(1) 1. Based on handwritten correspondence from Łucja Alicja Mrożek (Manterys, 12-12-1938 – )

Bronisław (18-9-1916 – 16-11-1994) & Bronisława (Nowak, 2-9-1918 – 18-5-1996) Manterys Bronisław Manterys (18-9-1916 – 16-11-1994) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Bronisław Manterys został ochrzczony w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji, w Nasiechowicach. Jego chrzestnymi byli Franciszek Maleta i Barbara Maj, świadkami jego urodzin byli Wincenty Szadkowski (45) i Józef Grzegorzko (50), obydwie czynszownicy z Pojałowic.(1) 1. Księgi parafialne w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji, w Nasiechowicach. Zdjęcie zrobione 2016, zdjęcie: img_3028 Bronisław Manterys was baptised in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. His godparents were Franciszek Maleta and Barbara Maj. Witnesses to his birth were Wincenty Szadkowski (45) and Józef Grzegorzko (50), both copyholders from Pojałowice.(1) 1. Source: Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2016, photo ref: img_3028

Wiktoria (Manterys, 1902 – 1977) & Józef Chyży (1898 – 1974) Wiktoria Chyży (Manterys) 1902 – 1977) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Wiktoria i Józef Chyży wzięli ślub 25-1-1922. Wiktoria lat 19 a Józef 22. Świadkowie: Franciszek Manterys, lat 42 (możliwe, że był sryjem Wiktorii, który zmarł w 1949r).(1) Wiktoria urodziła się w Dziewięciołacha przed ślubem mieszkała w Sławicach Szlacheckich. Józef pochodził zParkonowic a jego rodzicami byli Franciszek i Marianna (zd. Gętka) Chyży.(2) 1,2. Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Sławicach Szlacheckich: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1080068) Wiktoria and Józef Chyży were married on 25-1-1922. Wiktoria was 19 and Józef 22. Witnesses to the wedding were a Franciszek Manterys, age 42 (possibly Wiktoria’s uncle who died in 1949).(1) Wiktoria was born in Dziewięcioły and lived in Sławice Szlacheckie before the wedding. Józef was from Parkonowice and hisparents were Franciszek and Marianna (Gętka) Chyży.(2) 1,2. Birth, death and marriage records from the Sławice Szlacheckie parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1080068

Boleslaus Manterys (25-8-1913 – 1-1980) Boleslaus (William) Manterys (25-8-1913 – 1-1980) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Boleslaus (znany jako William) Manterys urodził się w Chicago, USA. Podczas II Wojny Światowej służył w Marynarce Wojennej USA i by na spisie załogi okrętu SS Samuel Jordan Kirkwood, który, przewożąc w 1943 roku 10,000 ton paliwa dla czołgów w Afryce Północnej przez Morze Atlantyckie, został trafiony torpedą niemieckiej łodzi podwodnej U-195. Boleslaus został uratowany przez okręt SS Santa Teresa, który płynął z Takoradi w Ghanie do Nowego Jorku, dokąd dopłynął 4 lipca 1943 roku Możliwe, że w tym okresie Boleslaus był też w Niemczech, ponieważ nieznany nam bliżej Manterys z USA starał się nawiązać z nim kontakt i z rodziną ojca w Polsce. Źródła: Sandy Isakson (17-8-1946 – ) Boleslaus (aka William) Manterys was born in Chicago, USA. He served in the US Merchant Marine in WWII and was listed on the ship SS Samuel Jordan Kirkwood. In 1943, after delivering more than 10,000 tons of fuel for tanks in North Africa and making its way across the Atlantic, his ship was torpedoed by a German submarine U-195 and lost off Ascension Island. Boleslaus survived and was rescued by the SS Santa Teresa, which was sailing from the Takoradi, Ghana, in June 1943 to New York and arrived there on 4 July 1943. It is possible that during this time he passed through Germany, as it is known that a Manterys from the USA tried to make contact from there with his father’s family in Poland. Source: Sandy Isakson (17-8-1946 – )

Anna Urbanowicz (Manterys, 4-7-1931 – ) & Leopold Urbanowicz (8-4-1927 – ) Anna Urbanowicz (Manterys) 4-7-1931 – 12-5-1961 Znajdź na Drzewie/ Find on tree Anna Urbanowicz (Manterys) urodziła się w Zarogowie. W 1936 roku jej rodzice przeprowadzili się z małych posiadłości w Zarogowie na żyźniejsze gospodarstwo w Podlipiu, w powiecie złoczowskim, woj. Tarnopolskim (obecnej Ukrainie). Przez polepszenie bytu chcieli wykształcić swoje dzieci. 10 lutego 1940 roku rosyjska Czerwona Armia deportowała około 1,7 miliona Polaków w bydlęcych i towarowych wagonach na przymusowe prace w głąb Rosji sowieckiej. Rodzinę Serafina zagnano do miejscowości Jagszordin , w przyłuzkim rejonie Republiki Komi, około 200 km na południe od Syktywkaru, stolicy republiki. Tam dorośli i starsze dzieci zmuszeni byli do pracy przy wyrębie drzew, w warunkach głodu i nieprzychylnego klimatu. W łagrze Anna uczęszczała do rosyjskiej szkoły podstawowej. Po stalinowskiej „amnestii” zostali zwolnieni 31 sierpnia 1941 roku. Droga do Polski była odcięta przez toczącą się wówczas wojnę niemiecko-rosyjską. Chcąc przyłączyć się do armii Andersa, na początku 1942 roku dotarli do miasta Czirak-czi na południu Uzbekistanu. Osłabieni głodem, pracą ponad siły i chorobami, Serafin i Celestyna zmarli tam na tyfus w marcu 1943 roku. Ich dzieci zostały ewakuowane wraz z Polską Armią dowodzoną przez generała Andersa, przez port Kransowodsk i Morze Kaspijskie do Iranu, do miasta Isfahanu, wraz z kilkoma tysiącami innych polskich dzieci-sierot. 1 listopada 1944 roku, na zaproszenie rządu nowozelandzkiego, wraz z ponad 700 sierotami zostali przewiezieni do Nowej Zelandii. Tam opiekowano się nimi i osiedlono w Obozie Polskich Dzieci w Pahiatua. Gimnazjum ukończyła w internacie przy konwencie św. Dominika w Dunedin, na Wyspie Południowej w Nowej Zelandii. Była celującym uczniem i brała pierwsze miejsca w sporcie. Została nauczycielką. Poślubiła Leopolda Urbanowicza (byłego Junaka przy Wojsku Polskim na Uchodźstwie) Uchodźstwie Wellingtonie, w Nowej Zelandii i zamieszkała w Auckland. Mieli syna Bolesława. Mając 29 lat Anna zmarła w 1961 roku. Pochowana na cmentarzu Waikumete w Auckland, blisko miejsca, gdzie później pochowano jej starszą siostrę Rozalię Zazulak (Manterys). Obszerniejsze opisy o środowisku, z którym Anna dzieliła swój tułaczy los można znaleźć w książce New Zealand’s First Refugees: Pahiatua’s Polish Children. Źródło: Stanisław Manterys (7-12-1935 – ) Anna Urbanowicz (Manterys) was born in Zarogów. In 1936, her family moved from their small farm in Zarogów for a more prosperous life in the village of Podlipie, county Złoczów, Tarnopol province (now part of the Ukraine). Her parents wanted to be able to afford a good education for their children. On 10 February 1940 the Russian army deported the family (along with 1.7 million other Poles in Eastern Poland) in cattle trucks to forced-labour camps across the Soviet Union. This Manterys family was taken to Yagshordin , Priludski region, Komi Republic in northern Russia, 200 kilometres south of Syktyvkar. Under conditions of slow starvation and extremes of climate they were forced to work in the taiga forest. They were eventually released from this bondage after an amnesty for Polish deportees was issued by the Russians 31 August 1941.The family made their way south to meet up with other Polish refugees trying to join the Polish army being formed in Russia. They reached the town of Chirak-chi in southern Uzbekistan several months later in early 1942. Weakened by lack of food, overwork, hardship and diseases, both Serafin and Celestyna died there within a very short space of time in March 1942 during a typhus epidemic. Their children were then evacuated with the Polish army under General Władysław Anders through Krasnovodsk on the Caspian Sea to temporary refuge in Isfahan, Iran. On 1 November 1944 they arrived in New Zealand as invited refugees, along with 733 mostly orphaned children, by the New Zealand Government. They were housed and very well looked after in the Polish Children's Camp in Pahiatua. In New Zealand she attended St Dominic’s Catholic College as a boarder. She was an exceptional student and excelled in sports. She became a teacher and married Leopold Urbanowicz (a former cadet in the Polish Army in Exile) in Wellington, New Zealand and lived in Auckland. They had one child – Bolesław. Anna died in 1961 of cancer at age 29 and was buried in the Waikumete Cemetery in Auckland, New Zealand, near her sister Rozalia Zazulak (Manterys). The full history of these events can be found in the book New Zealand’s First Refugees: Pahiatua’s Polish Children. Source: Stanisław Manterys (7-12-1935 – )

Franciszka (Manterys, 27-3-1896 – 26-8-1965) & Franciszek Kuc Franciszka Kuc (Manterys, 27-3-1896 – 26-8-1965) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Franciszka (Manterys) i Franciszek Kuc wzięli ślub w 5-2-1919 roku w kościeleśw. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice.(1) Franciszka rodzice – Jan i Anastazja Kuc (Piecha).(2) 2. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2016 roku (E Jakubas), nr: MG9790 Franciszka (Manterys) and Franciszek Kuc were married on 5-2-1919 in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice.(1) Franciszek's parents were Jan and Anastazja Kuc (Piecha).(2) 2. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2016 (E Jakubas), photo ref: MG9790

Kazimierz (24-1-1945 – ) & Henryka Manterys (Roch, 24-6-1944 – ) Kazimierz (24-1-1945 – ) & Henryka Manterys (Roch, 24-6-1944 – ) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Kazimierz i Henryka Manterys wzięli ślub 22-6-1968. Świadkowie: Józef Manterys (23) i Elżbieta Urbańska (18), oboje z Krakowa. W okresie ślubu Kazimierz mieszkał w Nasiechowicach. Kazimierz (drugie imię Józef) ur. w Zarogowie, ochrzczonyn19-1-1945 w Nasiechowicach. Henryka ur. w Dziwięciołach, chrzczona 29-6-1944 w Nasiechowicach. Wychowali swoją rodzinę w Krakowie. Henryki rodzice Julian i Tekla Roch (zd. Włosek).(1) Kazimierz zawód: ślusarz. Henryki zawód: technik chemik.(2) Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Miechowie: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1060916) Osobisty wywiad Manterys.com z Sławomirem Manterysem (4-3-1978 – ) Kazimierz and Henryka Manterys were married on 22-6-1968. Witnesses to the wedding were a Józef Manterys (23) and Elżbieta Urbańska (18), both from Kraków. Kazimierz lived in Nasiechowice at time of marriage. Kazimierz, middle name Józef, was born in Zarogów and baptised on 29-1-1945 in Nasiechowice. Henryka was born in Dziewięcioły and baptised on 29-6-1944 in Nasiechowice. They raised their family in Kraków. Henryka’s parents were Julian and Tekla Roch (Włosek).(1) Kazimierz worked as a manager of a firm and chemist/technician, and Henryka a university lecturer and ergonomist.(2) Source: Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1060916 Source: Manterys.com interview with Sławomir Manterys (4-3-1978 – ) in 2013

Zbigniew (23-1-1960 – ) & Mariola Manterys (Skoczyk, 21-5-1962 – 6-1-1989) Zbigniew (23-1-1960 – ) & Mariola Manterys (Skoczyk, 21-5-1962 – 6-1-1989) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Zbigniew Manterys mieszka w Węgrzcach koło Krakowa. Z zawodu inżynier-mechanik w hucie Arcelor Mittal. W wolnym czasie jeździ motocyklem (Yamaha FJR 1300) po okolicy i Europie. Zimą wyjeżdża w góry na narty. Źródła: Zbigniew Manterys (23-1-1960 – ) Zbigniew Manterys lives in Węgrzce near Kraków and is a mechanical engineer at Arcelor Mittal steelworks in Kraków. In his spare time he rides a motorcycle (Yamaha FJR 1300) around the region and Europe, and spends winters skiing on the mountains. Source: Zbigniew Manterys (23-1-1960 – )

Maria Sroka (Manterys) 3-2-1943 – Maria Sroka (Manterys) 3-2-1943 – Znajdź na Drzewie/ Find on tree Maria Teresa Sroka (Manterys) urodziła się w Warszawie. Podczas II Wojny Światowej, wraz z rodzicami, została wysiedlona z Warszawy przez Niemców. Zamieszkali w Miechowie. Potem Maria przeniosła się do Boguszów-Gorce. Źródło: Maria Sroka (Manterys) 3-2-1943 – Maria Teresa Sroka (Manterys) was born in Warsaw. Along with her parents she was forcibly removed by the German army during World War II and resettled in Mechów. She later moved to Boguszów-Gorce. Source: Maria Sroka (Manterys) 3-2-1943 –

Mieczysław (28-3-1909 – 3-1-1995) & Stanis ł awa (Ławruszonis, 11-11-1911 – 3-4-1990) Mieczysław Manterys 28-3-1909 – 3-1-1995 Znajdź na Drzewie/ Find on tree Mieczysław Manterys urodził się 8-3-1907. Po ukończeniu szkoły powszechnej ojciec (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946) umieścił go w Szkole Rolniczej (z internatem) w Szczelinie koło Warszawy. W późniejszym życiu nie miał możliwości prowadzenia gospodarstwa rolnego, ale zawsze bardzo chętnie uprawiał działki. Po odbyciu służby wojskowej pracował w instytucjach państwowych – najpierw krótko (jako kierowca), a w trakcie i ukończeniu szkoły średniej – jako urzędnik na stanowiskach kierowniczych średniego szczebla administracyjnego. Przez ostatnie lata przed II wojną światową był zatrudniony w Warszawie w instytucji wojskowej – Straży Granicznej – chroniące zachodnie granice kraju (Korpus Ochrony Pogranicza – wschodnie granice II RP.). Z tej instytucji otrzymał ładne mieszkanie służbowe (3-izbowe z wygodami) przy ul. Bednarskiej, z wejściem od Placu Bankowego, do którego wraz z nim przeprowadziły się ze Starego Miasta: Matka, siostry Julia, Irena (studiująca), Zofia (pracująca). Wkrótce Julia wyszła za mąż i wyjechała, Mieczysław ożenił się (ze Stanisławą Ławruszonis). Wraz ze zmianą pracy Mieczysław wynajął mieszkanie przy ul. Pańskiej 16 (w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła Wszystkich Świętych), do którego wprowadził się z żoną, matką i Zofią (Irena zaczęła pracować we własnym gabinecie dentystycznym). Po wybuchu wojny w 1939 roku, w pierwszych dniach września matka, siostra Stanisława, (która przyjechała w odwiedziny) i Zofia oraz kilkuletnia córka Mieczysława (Jadzia) przeszły przez most Kierbedzia (obecnie Śląsko-Dąbrowski) na Pragę (już padały bomby do Wisły, a na ulicy leżeli zabici) do kolejki na ul. Stalowej, aby dostać się do Radzymina, do siostry Marii. Z powodu nalotów pasażerowie musieli w pewnym momencie uciekać w pobliskie zagony kartofli. Mieczysław z żona pozostali w Warszawie ze względu na charakter pracy (on w instytucji państwowej, ona w telefonach m/m). Przeżyli, po zakończeniu działań wojennych dotarli do Radzymina, wrócili z córką na ul. Pańską, z której później zostali wysiedleni przez okupacyjne władze hitlerowskie, gdyż ulica została włączona do getta żydowskiego. Mieczysław unikał władz niemieckich (jak większość Polaków należał do jednej z organizacji konspiracyjnych – starał się zmienić swój wygląd zewnętrzny), wyjechał z rodziną na wieś pod Kraków (Niedźwiedź – tam urodziła się druga córka Alicja), gdzie zatrudnił się w urzędzie gminnym, dzięki czemu miał możliwość handlowania mięsem, co było niebezpieczne w warunkach okupacyjnych, ale polepszyło warunki bytowe rodziny). Następnie wyjechał do Bydgoszczy, a później do Gdańska, gdzie mieszkał długie lata (po zakończeniu wojny) z żoną i córkami, pracując jako wyższy urzędnik w Polskich Kolejach Państwowych. Przeszedł także odpowiednie szkolenia jako przewodnik turystyczny po Gdańsku i w tym charakterze długo pracował, także będąc na emeryturze. Po rozwodzie z żoną zamieszkał sam, pomagał finansowo starszej córce Jadwidze (z rodziną) w Gdańsku. Kiedy zachorował, leczył się najpierw w Gdańsku, potem wyjechał z młodszą córką Alicją do Kanady, gdzie zmarł 3-1-1995 roku. Zwłoki uległy kremacji. Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku After completing primary school, Mieczysław Manterys’s father (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946) sent him to the agricultural boarding school in Szczelin near Warsaw. In later life he had no opportunity to work on the land but always willingly tended the allotments where he lived. After completing military training he worked in government institutions – firstly for a short time as a tailor and later, after completing secondary school, as a supervisory clerk in middle levels of administration. In the latter years before World War II he worked in a military institution in Warsaw – the Border Guards – guarding Poland’s borders. This institution gave him a nice official apartment (three rooms with amenities) in Bednarska Street (entry from the Plac Bankowy). His mother, sisters Julianna (still studying) and Zofia (working) moved in with him. Soon after, Julianna married and left. Mieczysław married Stanisława Ławruszonis and rented an apartment in 16 Pańska Street (next to the All Saints’ church), where he moved in with his wife, mother and Zofia. Irena started work in her own dental clinic. After the outbreak of war in 1939, on the first day of September, sister Stanisława (who was here on a visit) and Zofia, with several-years old daughter of Mieczysław (Jadzia), crossed the Vistula River over the Kierbedź bridge (now the Śląsko-Dąbrowski bridge) to Praga, while bombs were already falling into the river and dead bodies lay on the streets. They came to the railway station on Stalowa Street, trying to get to Radzymin to their sister Marianna. Because of air raids the passengers at one point had to run and hide in the potato fields nearby. Mieczysław and his wife remained in Warsaw because of the nature of his work (he in a government institution, she as an intercity telephonist). They survived and after the fighting ceased they arrived in Radzymin to collect their daughter and returned to Warsaw to Pańska Street, from where they were eventually evicted by the Germans to make room for the Jewish ghetto being established there by the Germans. Mieczysław avoided the German authorities (like most Poles he belonged to one of the underground conspiracies and tried to change his physical appearance). He departed with his family to a village near Kraków (in Niedźwiedź where his second daughter Alicja was born). He found a job in the county offices through which he was able to carry on a clandestine meat trade, which was dangerous under the occupation but improved the family’s conditions. He subsequently went to Bydgoszcz and later to Gdańsk, where he lived for many years after the war with his wife and daughters, working as a high official with the Polish State Railway. He trained as a tourist guide in Gdańsk and worked at this for many years, which he continued to do in his retirement. After his divorce from his wife, he lived alone while financially helping his elder daughter Jadwiga and her family in Gdańsk. When he fell ill he was treated first in Gdańsk, then left with his younger daughter Alicja to Canada, where he died on 3 January 1995. His body was cremated. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976