Search Results
754 results found with an empty search
- Adam Manterys (14-11-1970 – ) | Ródowód Manterysów
Adam (14-11-1970 – ) & Monika (Sokołowska, 18-10-1976 – ) Manterys Adam (14-11-1970 – ) & Monika (Sokołowska, 18-10-1976 – ) Manterys Znajdź na Drzewie/ Find on tree Adam Manterys urodził się w Aucklandzie, Nowa Zelandia. W 1972 roku rodzina przeniosła się do miasta Lower Hutt w tymże kraju, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej im. Św. Michała, następnie do gimnazjum Św. Bernarda. W 1993 roku ukończył licencjat nauk humanistycznych w wydziale literatury angielskiej na Uniwersytecie Victoria w Wellingtonie. W 2004 roku zaprojektował i zredagował książkę w języku angielskim p.t. New Zealand’s First Refugees: Pahiatua’s Polish Children opisującą dzieje swojego ojca Stanisława, który z grupą 733 polskich dzieci, w większości sierot, w 1944 roku znalazły się jako uchodźcy wojenni w Nowej Zelandii. Za tą książkę otrzymał Złoty Krzyż Zasługi od rządu Rzeczpospolitej Polskiej. 10-10-2008 poślubił Monikę Sokołowską, urodzoną w okolicach Lublina. Monika jest pielęgniarką, która w tym zawodzie pracowała wiele lat w Ameryce, Afryce, Anglii oraz Nowej Zelandii. W 2008 wraz z Moniką odnalazł i odwiedził łagier w obrębie Syktywkaru w Rosji, dokąd był deportowany jego ojciec w 1940 roku. Adam jest autorem niniejszego drzewa rodowego Manterysów . Źródło: Manterys.com Adam Manterys was born in Auckland, New Zealand and moved to Avalon, Lower Hutt, in 1972. He attended St Michael’s Primary School, St Bernard’s Intermediate and College, and completed a BA in English Literature at the Victoria University of Wellington in 1993. In 2004 he published the book New Zealand’s First Refugees: Pahiatua’s Polish Children , about his father Stanisław Manterys’ (7-12-1935 – ) group of 733 mostly orphaned Polish children who arrived in New Zealand in 1944 as refugees. For this work he received the Gold Cross of Merit (Złoty Krzyż Zasługi) from the Polish Government. On 10-10-2008 he married Monika Sokołowska, who was born in the Lublin region of Poland. Monika is a trained nurse who spent her 20s travelling and living in America, Africa and England, before arriving in New Zealand in 2006. In 2008 they located and visited the forced-labour camp near Syktyvkar in Russia where his father was deported in 1940. He is the author of this Manterys genealogy website . Source: Manterys.com
- Stanisław Manterys (1912 – 8-11-1979) | Ródowód Manterysów
Stanisław (1912 – 8-11-1979) & Janina (Kowalczyk – 1993) Manterys Stanisław Manterys (1912 – 8-11-1979) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Stanisław był rolnikiem. Mieszkał też w Szczypcu. Stanisław Manterys was a farmer. He also lived in Szczypiec.
- Email | Manterys
Celem niniejszej witryny jest badanie i rozwój drzewa genealogicznego rodziny Manterys. This website is a one-name study of the Manterys genealogy. Skontaktuj się z nami/ Contact us Wysłać
- Rozalia Zazulak (Manterys) 30-6-1928 – | Ródowód Manterysów
Rozalia (Manterys, 30-6-1928 – 22-4-2004 ) & Antoni Zazulak (13-7-1921 – 24-8-2008) Rozalia (Manterys, 30-6-1928 – 22-4-2004 ) & Antoni Zazulak (13-7-1921 – 24-8-2008) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Rozalia urodziła się w Zarogowie. W 1936 roku jej rodzice przeprowadzili się z małych posiadłości w Zarogowie na żyźniejsze gospodarstwo w Podlipiu, w powiecie złoczowskim, woj. Tarnopolskim (obecnej Ukrainie). Przez polepszenie bytu chcieli wykształcić swoje dzieci. 10 lutego 1940 roku rosyjska Czerwona Armia deportowała około 1,7 miliona Polaków w bydlęcych i towarowych wagonach na przymusowe prace w głąb Rosji sowieckiej. Rodzinę Serafina zagnano do miejscowości Jagszordin , w przyłuzkim rejonie Republiki Komi, około 200 km na południe od Syktywkaru, stolicy republiki. Tam dorośli i starsze dzieci (m.i. Rozalia, która miała zaledwie 12 lat) zmuszeni byli do pracy przy wyrębie drzew, w warunkach głodu i nieprzychylnego klimatu. Po stalinowskiej „amnestii” zostali zwolnieni 31 sierpnia 1941 roku. Droga do Polski była odcięta przez toczącą się wówczas wojnę niemiecko-rosyjską. Chcąc przyłączyć się do armii Andersa, na początku 1942 roku dotarli do miasta Czirak-czi na południu Uzbekistanu. Osłabieni głodem, pracą ponad siły i chorobami, Serafin i Celestyna zmarli tam na tyfus w marcu 1943 roku. Ich dzieci zostały ewakuowane wraz z Polską Armią dowodzoną przez generała Andersa, przez port Kransowodsk i Morze Kaspijskie do Iranu, do miasta Isfahanu, wraz z kilkoma tysiącami innych polskich dzieci-sierot. 1 listopada 1944 roku, na zaproszenie rządu nowozelandzkiego, wraz z ponad 700 sierotami zostali przewiezieni do Nowej Zelandii. Tam opiekowano się nimi i osiedlono w Obozie Polskich Dzieci w Pahiatua. Osiągnąwszy wiek dorosły, w 1946 roku została krawcową w Wellingtonie. W Hamiltonie w Nowej Zelandii, w 1954 poślubiła Antoniego Zazulaka, byłego żołnierza Wojska Polskiego na Uchodźstwie. Mieli czworo dzieci – Barbarę, Halinę, Piotra i Franciszka. Rozalia zmarła w 2004 roku w Auckland w Nowej Zelandii. Pochowana na cmentarzu w Waikumete w Auckland, blisko swojej zmarłej siostry Anny Urbanowicz (Manterys). Przez całe dorosłe życie, Rozalia brała wraz z mężem czynny udział w polskim środowisku w Auckland. Obszerniejsze opisy o środowisku, z którym Rozalia dzieliła swój tułaczy los można znaleźć w książce New Zealand’s First Refugees: Pahiatua’s Polish Children. Źródło: Stanisław Manterys (7-12-1935 – ) Rozalia Zazulak (Manterys) was born in Zarogów. In 1936 her family moved from their small farm in Zarogów for a more prosperous life in the village of Podlipie, county Złoczów, Tarnopol province (now part of the Ukraine). Her parents wanted to be able to afford a good education for their children. On 10 February 1940 the Russian army deported the family (along with 1.7 million other Poles in Eastern Poland) in cattle trucks to forced-labour camps across the Soviet Union. This Manterys family was taken to Yagshordin , Priludski region, Komi Republic in northern Russia, 200 kilometres south of Syktyvkar. Under conditions of slow starvation and extremes of climate they were forced to work in the taiga forest. They were eventually released from this bondage after an amnesty for Polish deportees was issued by the Russians 31 August 1941.The family made their way south to meet up with other Polish refugees trying to join the Polish army being formed in Russia. They reached the town of Chirak-chi in southern Uzbekistan several months later in early 1942. Weakened by lack of food, overwork, hardship and diseases, both Serafin and Celestyna died there within a very short space of time in March 1942 during a typhus epidemic. Their children were then evacuated with the Polish army under General Władysław Anders through Krasnovodsk on the Caspian Sea to temporary refuge in Isfahan, Iran. On 1 November 1944 they arrived in New Zealand as invited refugees, along with 733 mostly orphaned children, by the New Zealand Government. They were housed and very well looked after in the Polish Children's Camp in Pahiatua. Upon reaching adulthood in 1946, Rozalia left the camp to work as a dressmaker in Wellington with her sister Krystyna. In 1954 she married Antoni Zazulak, a former soldier of the Polish Army in Exile, in Hamilton, New Zealand. They had four children – Barbara, Halina and twins Piotr and Franciszek. She died in 2004 in Auckland, New Zealand, and was buried at Waikumete Cemetery in Auckland, close to her sister Anna Urbanowicz (Manterys). The full history can be found in the book New Zealand’s First Refugees: Pahiatua’s Polish Children. Source: Stanisław Manterys (7-12-1935 – )
- Alma Isakson (Manterys) 1-1926–9-7-1955 | Ródowód Manterysów
Alma (Manterys, 1-1926 – 9-7-1955) & Earl Isakson Alma Isakson (Manterys) 1-1926 – 9-7-1955 Znajdź na Drzewie/ Find on tree Urodzona w Chicago, USA. Źródło: Sandy Isakson (17-8-1946 – ) Born in Chicago, USA. Source: Sandy Isakson (17-8-1946 – )
- Bronisław Manterys (2-10-1902–12-6-1993) | Ródowód Manterysów
Bronisław (2-10-1902 – 12-6-1993) & Marianna (Nowak) 1906 – 15-9-1978) Manterys Bronisław Manterys (2-10-1902 – 12-6-1993) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Bronisław (2-10-1902 – 12-6-1993) i Marianna (Nowak, 1906 – 15-9-1978) Manterys wzięli ślub14-7-1927 w Kalinie Wielkiej. Ślub poprzedzony był zapowiedzią 14-6-1927. Świadkami ślubu byli Józef Nowak i Stanisław Nowak z Góry. Rodzice Marianny Franciszek i Maryanna Nowak (Gola).(1) Bronisław Manterys urodził się, mieszkał i uprawiał rolę w Zarogowie. Mieszkał z nim jego syn Henryk.(2) Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Sławicach Szlacheckich: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1080362) Źródła: Osobisty wywiad Adama Manterysa (ur. 14-11-1970) w 2013r. z Aleksandrem Pietrasem (b.3-9-1930) Bronisław (2-10-1902 – 12-6-1993) & Marianna Manterys (Nowak, 1906 – 15-9-1978) Manterys were married on14-7-1927 in Kalina Wielka. Their wedding was publicly announced (banns) on 14-6-1927. Witnesses to the wedding were Józef Nowak & Stanisław Nowak from Góry. Marianna’s parents were Franciszek and Maryanna Nowak (Gola).(1) Bronisław Manterys was born, lived and farmed in Zarogów. Their son Henryk Manterys (ca.2-3-1929 – 26-11-1987) lived on their farm.(2) Source: Birth, death and marriage records from the Sławice Szlacheckie parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1080362 Source: Interview by Adam Manterys (b.14-11-1970) with Aleksander Pietras (b.3-9-1930)
- Marcin Manterys (9-10-1864 – 7-1-1932) | Ródowód Manterysów
Marcin (9-10-1864 – 7-1-1932) & Wiktoria (Dziura) Manterys Marcin (9-10-1864 – 7-1-1932) & Wiktoria (Dziura) Manterys ((1868 – 24-10-1942) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Marcin i Wiktoria ślub wzięli 14-1-1875 w kościele p.w. Św. Wita, Modesta i Krescencji w Nasiechowicach. Mieszkali w Zarogowie.(1) Możliwe, że mieszkali też przy ul. Księdza Skorupki 7, w Miechowie. Świadkowie śmierci Marcina byli Szczepan Włosek z Miechowa (możliwe, że Szczepan był mężem jego córki Agaty (8-11-1891 29-6-1979) Piotr Sroga, też z Miechowa. Wiktoria urodziła się w Zarogowiea mieszkała w Miechowie. Świadkami jej śmierci byli Szczepan Włosek i Bronisław Manterys (2-10-1902 – 12-6-1993) z Zarogowa. Rodzice Wiktorii byli Jan i Anna Dziura.(2) Wiktorii rodzice – Jan and Anna Dziura (Stramska).(3) Świadkami śmierci ich córki Agaty Manterys (ca.10-1892 – 26-4-1893) byli Jan Dziura (50) i Paweł Saklak (40) z Zarogowa.(4) Księgi parafialne w Archiwum Diecezjalnym w Kielcach) Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Miechowie: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1060823) Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2016 roku (E Jakubas), nr: L15289 Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr. 2275 Marcin and Wiktoria were married on 31-1-1890 in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, and lived in Zarogów.(1) They also possibly lived in ul Księdza Skorupki 7, Miechów. Witnesses to Marcin’s death were Szczepan Włosek (likely the husband of his daughter Agata 8-11-1891 29-6-1979) from Miechów & Piotr Sroga, both of Miechów. Wiktoria was born in Zarogów and resided in Miechow. Witnesses to her death were Szczepan Włosek and Bronisław Manterys (2-10-1902 – 12-6-1993) from Zarogów. Her parents were Jan and Anna Dziura.(2) Wiktoria's parents were Jan and Anna Dziura (Stramska).(3) Witnesses to the death of their daughter Agata Manterys (ca.10-1892 – 26-4-1893) were Jan Dziura (50) & Paweł Saklak (40) from Zarogów.(4) Parish records in the Kielce Diocesan Archives, photo taken 2010 Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1060823)| Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo by E Jakubas, taken 2016, ref: L15289 Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2014, photo ref: 2275
- Marianna Urbańska (Manterys) 11-1896 – | Ródowód Manterysów
Marianna (Manterys, 20-11-1896 – 19-11-1982) and Michał Urbański (5-9-1885 – 5-7-1948) Marianna Urbańska (Manterys) 20-11-1896 – 19-11-1982 Znajdź na Drzewie/ Find on tree Marianna i Michał Urbański wzięli ślub w 20-6-1920 roku w kościeleśw. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice.(1) Michała rodzice Wincenty i Salomea Urbański (Janot).(2) Marianna Urbańska (Manterys) mieszkała z mężem i trójką dzieci w Miechowie we własnym domu z ogrodem. Po zakończeniu II wojny światowej i przejęciu władzy przez komunistyczne rządy Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej została przekwaterowana do dwupokojowego mieszkania w bloku, gdzie mieszkała do śmierci z niezamężną córką Janiną.(3) Marianny syn Stanisław wywieziony na roboty do Niemiec zbiegł w czasie nalotu do Francji. Jej drugi syn Mieczysław (może Michał?), który w czasie wojny przez Rumunię dostał się do Francji, a następnie do Anglii, gdzie walczył w Armii gen. Andersa m.in. pod Tobrukiem i Monte Cassino. Po wojnie obaj synowie powrócili do matki do Miechowa.(4) 1,2. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2016 roku (E Jakunas), nr: MG9811 3,4. Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) około 2002 roku Marianna and Michał Urbański were married in 20-6-1920 in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice.(1) Michał's parents were Wincenty & Salomea Urbański (Janot).(2) Marianna Urbańska (Manterys) lived in Miechów with her husband and three children in their own home with a garden. After World War II and the imposition of Soviet Communist rule under the People’s Rebublic of Poland, Marianna was evicted by the authorities and given a two-room apartment in a communal block. She lived there until her death with her unmarried daughter Janina.(3) Marianna’s son Stanisław was deported to forced labour in Germany and during an air raid escaped to France. Her other son Mieczysław (possibly named Michał) escaped during the war through Rumania to France and then to England where he fought under General Anders, in Tobruk, Monte Cassino and other places. After the war both sons returned to Miechów to their mother.(4) 1,2. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2016 (E Jakubas), photo ref: MG9811 3,4. As told by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) in 2002
- Eugeniusz Manterys (5-2-1924 – ) | Ródowód Manterysów
Eugeniusz (5-2-1924 – ) & Zofia Manterys (Oczkowska, 6-1941 – ) Eugeniusz (5-2-1924 – ) & Zofia Manterys (Oczkowska, 6-1941 – ) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Eugeniusz (2-1924 – ) i Zofia Manterys (Oczkowska, 6-1941 – ) emerytowani rolnicy z Pojałowic. Najstarsze dziecko. Źródło: Adam Manterys (23-12-1947 – ) Eugeniusz (2-1924 – ) & Zofia Manterys (Oczkowska, 6-1941 – ) are retired farmers in Pojałowice. Source: Adam Manterys (23-12-1947 – )
- Tomasz Manterys (21-12-1840 – 9-2-1916) | Ródowód Manterysów
Tomasz Manterys (21-12-1840 – 9-2-1916) Tomasz (21-12-1840 – 9-2-1916) & Agnieszka (Włosek, – 1913) Manterys Znajdź na Drzewie/ Find on tree Tomasz Manterys (21-12-1840 – 9-2-1916) mieszkał w Pojałowicach, powiat Miechów, województwo Kraków. Uprawiał około 40 hektarów ziemi. Oszczędny I pomysłowy gospodarz, zatrudniał 10 pracowników. Tomasz żenił się trzy razy:(1) Pierwsza żona – Magdalena (Garmulewicz, 23-5-1844 – 25-3-1886) (2) urodzona w Palecznicy(3) wzamożnej rodzinie (możliwie, że mieszkających w okolicach Krakowa(4), lub może w samej Palecznicy) – wykształcona, rozważna, zaradna i pomocna. Wzięli ślub 14-7-1863 w Nasiechowicach. Mieli córkę Juliannęoraz pięciu synów – Stanisław był jej ulubionym synem – zmarła, gdy on mieł siedem lat. Martwiła się o niego podczas swojej choroby i gdy czuła, że jej śmierć nadchodzi. Synowie uczęszczali do trzyletniej szkoły (tylko zimą) – nauka języka rosyjskiego była obowiązkowa.(5) Rodzice Magdaleny byli Wojciech i Marianna Garmulewicz (Wojtarz). Świadkami śmierci Mariannybyli Łukasz Klimczyk (30) i Franciszek Żurek (31).(6) Świadkami śmiercicórki Tomaszai Magdaleny, Marianny Manterys (21-1-1885 – 23-1-1885), byli Michał Piwowarski (40) i Franciszek Żurek (36), oboje czynszownicy z Pojałowic.(7) Świadkami śmierci 31-7-1876 syna, który zmarł podczas porodu (imię nieznane) byli Maciej Kukiela (58) i Feliks Dziura (47), oboje czynszownicy z Zarogowa.(8) Świadkami śmierci ich córki Florentyny Manterys (27-5-1871 – 15-9-1871) byli Andrzej Przudzik (42) i Szymon Małkiewicz (41), oboje czynszownicy z Pojałowic.(9) Druga żona – Marianna Kowal (1857 – 21-7-1889).(10) Wzięli ślub w kościele św.Wita, Modestai Krescencji, Nasiechowice. Możliwe, że mieszkali w Zarogowie. Prawdopodobnie była jedną ze służących Tomasza.(11) Jej rodzice byli Stanisław i Zofia Kowal (Bien?).(12) Marianna zmarła bardzo młodo, podczas porodu.(13) Świadkami jej śmierci byli Bartłomiej Pasiński (50) i Franciszek Żurek (37) z Pojałowic. Świadkami śmierci jej dziecka Stanisława Manterysa (26-4-1888 – 15-11-1889) byli Franciszek Żurek (40) i Bartłomiej Pasiński (50).(14) Prawdopodobnie pod wpływem księdza parafialnego, Tomasz ożenił się ze starszą kobietąz rodzine rolniczej.(15) Trzecia żona – Agnieszka (Włosek, – 1913). Wzięli ślub w Dziewięciołach.(16) 1,4,5,11,13,15 Życiorys spisany przez ZofięManterys (1915 –) opartych na danych od Marianny Urbańskiej (Manterys) około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) międzylatami 1975 i 1978; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 zokoło 1976 roku. 2. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr. 2315 10,12, Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr.2292 3,6. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr.2315 7. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr. 2351 8. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr.2448 9. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr.2486 16 Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr.Na podstawie badań Eugeniusza Jakubasa Tomasz Manterys (21-12-1840 – 9-2-1916) lived in the Pojałowice village, county Miechów, province Kraków. He farmed approximately 40 hectares of land. A thrifty and resourceful farmer, he employed 10 workers. Tomasz married three times:(1) First wife – Magdalena (Garmulewicz, 23-5-1844 – 25-3-1886) (2) was born in Palecznica (3) to a wealthy family (possibly near Kraków (4), though maybe just Palecznica) – educated, intelligent, resourceful and helpful. They were married on 14-7-1863 in Nasiechowice. They had a daughter Julianna and five sons – Stanisław was her favourite and only seven when she died. She worried about him when she was ill and felt death approaching. The sons attended a three-year school (only in winter) where Russian was the compulsory language.(5) Magdalena’s parents were Wojciech and Marianna Garmulewicz (Wojtarz). Witnesses to Marianna’s death were Łukasz Klimczyk (30) and Franciszek Żurek (31).(6) Witnesses to the death of Tomasz and Magdalena’s daughter Marianna Manterys (21-1-1885 – 23-1-1885) were Michał Piwowarski (40) and Franciszek Żurek (36), both tenant farmers from Pojałowice.(7) Witnesses to the death on 31-7-1876 of an unnamed son who died at childbirth were Maciej Kukiela (58) and Feliks Dziura (47), both tenant farmers from Zarogów.(8) Witnesses to the death of their daughter Florentyna Manterys (27-5-1871 – 15-9-1871) were Andrzej Przudzik (42) and Szymon Małkiewicz (41), both tenant farmers from Pojałowice.(9) Second wife – Marianna Kowal (1857 – 21-7-1889).(10) They married in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. It is possible they resided in Zarogów. She was probably one of Tomasz’s maids.(11) Her parents were Stanisław and Zofia Kowal (Bien?).(12) Marianna died very young during childbirth.(13) Witnesses to her death were Bartłomiej Pasiński (50) and Franciszek Żurek (37) from Pojałowice. Witnesses to the death of her child Stanisław Manterys (26-4-1888 – 15-11-1889) were Franciszek Żurek (40) and Bartłomiej Pasiński (50).(14) Probably under the influence of the parish priest, Tomasz remarried to an older woman from a farming family.(15) Third wife – Agnieszka (Włosek, – 1913). Married in Dziewięcioły.(16) 1,4,5,11,13,15 Biography by Zofia Manterys (1915 – ) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976 2. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: 2315 10,12,14 Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: 2292 3,6. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: 2315 7. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: 2351 8. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: 2448
- Janina Sikorska (Manterys) 1-1-1910 – | Ródowód Manterysów
Janina (Manterys, 1-1-1910 – 4-4-2004) & Piotr Sikorski (23-11-1905 – 11-2-1972) Janina Sikorska (Manterys) 1-1-1910 – 4-4-2004 Znajdź na Drzewie/ Find on tree Janina Sikorska (po drugim mężu, pierwszy mąż zmarł) mieszka w Krakowie, chyba z synem męża. Nie miała własnych dzieci. Janina Manterys remarried after her first husband died. Her second husband’s surname was Sikorski. She lived in Kraków, likely with her stepson. She had no children of her own.
- Piotr Manterys (1-10-1877 – 1953) | Ródowód Manterysów
Piotr (1-10-1877 – 1953) Julia (Jangrot) Manterys Piotr Manterys (1-10-1877 – 1953) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Piotr Manterys był ożeniony z siostrą Balbiny Dziekanowej (spokrewnionej z Julianną). Mieszkał przez pewien czas w Miroszowie u swego brata Stanisława, po powrocie z wojny rosyjsko-japońskiej, w której musiał brać udział jako „poddany” rosyjski. Ponieważ nie mógł przeboleć, że w Rosji uczył innych, a tu dzieci polskie nie umieją czytać, zorganizował w tzw. „salonie” szkółkę (chyba w ramach „Macierzy Szkolnej”). Oczywiście należało u zaborczych władz rosyjskich wykołatać pozwolenie na utworzenie szkoły w języku polskim. Po pewnym czasie wyjechał z żoną do Szczypca k/Pińczowa, gdzie gospodarował oraz prowadził bardzo żywą działalność społeczno-gospodarczą. Uczciwy, prawy, ale i ujmujący gawędziarz. Pod koniec II wojny światowej (1944 rok) Piotr był typowany przez Polskie Władze Podziemne na stanowisko starosty Pińczowa, kiedy to działania Armii Krajowej przeciwko okupacyjnym władzom niemieckim odnosiły szczególne sukcesy na tamtym terenie. Jednak wobec następującej okupacji sowieckiej, bardziej zamaskowanej od poprzedniej i zaakceptowanych przez zachodnich sojuszników Polski (Poczdam, Jałta), nie mogło to być oczywiście zrealizowane. Zofia Manterys (20-9-1915 – ) wspomina “Stryj Piotr był najbardziej związany uczuciowo z naszym ojcem i z naszą rodziną – pisywał do nas do Warszawy, gdzie wiodło się nam nie najlepiej i starał się zrozumieć zarówno swego brata, jak i bratową i w miarę swych możności łagodził to trudne małżeństwo. Był to człowiek o pięknych cechach charakteru: dobry, rozumny, uspołeczniony, serdeczny. Jego małżeństwo też nie było zbyt udane (żona podobno bardzo energiczna, autorytarna), co znosił jednak spokojniej niż nasz ojciec. Umarł w Szczypce.” Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku Piotr Manterys was married to the sister of Balbina Dziekan – a relative of Julianna. He lived for a time with his brother Stanisław Manterys in Miroszów, after returning from the Russo-Japanese war in which he took part as a subject of Russia. He was vexed that in Russia he taught others to maintain the Polish language, while here at home children couldn’t read. He organised classes in the front porch room (probably under the auspices of the Polish Schools project). For this he had to obtain permission from the Russian authorities. Some time later he and his wife went to Szczypiec near Pińczów, where he farmed and took an active part in social and farming projects. Towards the end of World War II (1944) Piotr was nominated to the position of administrator of Pińczów by the Polish Underground Army, at a time when the activities of that army had a high success rate in that area. However, they were not successful against the invading Russians whose activities were less overt than the Germans, and were acceptable by our allies (Potsdam and Yalta conferences). Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) says: “Uncle Piotr was very close to my father and our family. He wrote to us in Warsaw, where we were not doing so well, and tried to understand his brother and sister-in-law as much as he could in their difficult marriage situation. He had beautiful traits of character – kind, thoughtful, socially active, cordial, honest and fair, as well as a good storyteller. His own marriage was not the best (his wife was apparently very energetic and authoritative), which he accepted more calmly than my father. He died in Szczypiec.” Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976