Search Results

Barbara Łapińska (Manterys, 2-5-1947 – ) Barbara Łapińska (Manterys, 2-5-1947 – ) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Mieszka w Irlandii. Resident in Ireland.

Stanisława Dąbkowska (Manterys) 18-9-1897 – 18-12-1978 & Józef Dąbkowski (6-11-1895 – 21-6-1978) Stanisława Dąbkowska (Manterys) 18-9-1897 – 18-12-1978 Znajdź na Drzewie/ Find on tree Stanisława Dąbkowska (Manterys) ukończyła szkołę powszechną w Miroszowie (zbudowaną przez ojca). Później ukończyła Szkołę Gospodarczą (z pełnym rocznym pobytem w sąsiedniej wsi Mieszków), zorganizowane przez ówczesne tamtejsze ziemiaństwo. Szkoła ta dawała nie tylko umiejętności ściśle gospodarcze, ale także kształtowała postawy obywatelskie, zainteresowania kulturalne itp. Stanisława była bardzo słabego zdrowia – przeszła tyfus i czerwonkę w czasie I wojny światowej, gdy na tamtych terenach przetaczały się wojska rosyjskie i austriackie. Wyszła za mąż (5 Stycznia 1921) za Józefa Dąbkowskiego, rolnika, zaangażowanego w działalność społeczną (budowa mleczarni itp.) oraz polityczną (ruch ludowy), za co został skazany na długoletnie więzienie po II wojnie światowej w okresie PRL. Żona towarzyszyła i pomagała mężowi w tych działaniach. Odległość między jej rodzinnym Miroszowem a Sielcami, gdzie zamieszkała, wynosiła 10 km, które wówczas można było przebyć jedynie pieszo, rowerem, lub jakimś pojazdem konnym. To utrudniało jej kontakty z rodziną, z którą była bardzo silnie uczuciowo związana. W późniejszym okresie życia kilkakrotnie odwiedzała rodzinę (Radzymin, Ursus). Wybuch wojny w 1939 roku zastał ją w Warszawie, gdzie się leczyła u siostry Ireny. Po ukończeniu działań wojennych wróciła z siostrą Zofią do swego domu, do męża, na wieś. Tam zmarła 18 grudnia 1978 roku w niedługim czasie po śmierci męża. Pochowana na cmentarzu parafialnym w Dzierążni koło Skalbmierza, pow. Miechów, woj. Kieleckie). Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku Stanisława Dąbkowska (Manterys) was born in Miroszów, finished primary school (built by her father) there and completed a full year at Agricultural School (organised by the local gentry) while living in the neighbouring village Mieszków. The school not only taught practical farming skills but also civic responsibilities, cultural interests, etc. She had poor health – she survived typhus and dysentery during World War I, during the period of fighting between the Russian and Austrian armies. Stanisława married Józef Dąbkowski on 1 January 1921. He was a farmer engaged in community activities (building a milk factory, etc) and politics (people’s reform movement), for which he was sentenced to many years in prison after World War II by the communist authorities. His wife accompanied and assisted him in these activities. The distance between her native Miroszów and Sielce was 10km, which in those days was traversed only on foot, bicycle or horsedrawn vehicles. This made contacts with her family difficult, with whom she had a deep attachment. In later life she visited the family a number of times (in Radzymin and Ursus). The start of World War II found her in Warsaw, where she convalesced at her sister Irena’s home. After the war she returned to her home and husband with her sister Zofia. She died there on 18 December 1978 soon after the death of her husband. She is buried in the parish cemetery in Dzierążnia, Miechów. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976

Theodore Manterys (20-8-1914 – 10-4-1961) Theodore Manterys (20-8-1914 – 10-4-1961) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Theodore (znany jako Thaddeus/Teddy) Manterys urodził się w Chicago, USA. Był wyjątkowo zdolnym i otrzymał dyplom szkoły technicznej (Lane Tech College Prep, Chicago) w 1933. Powracając do domu wieczorem został napadnięty i pobity. Nie odzyskał przytomności i zmarł w szpitalu (Belmont Hospital) w Chicago. Źródło: Sandy Isakson (17-8-1946 – ) Theodore (aka Thaddeus/Teddy) Manterys was born in Chicago, USA. He was was extremely bright and graduated from Lane Tech College Prep, Chicago in 1933. He was robbed and beaten on his way home one evening. He never regained consciousness and died at Belmont Hospital in Chicago. Source: Sandy Isakson (17-8-1946 – )

Grzegorz Manterys (17-3-1957 – ) Grzegorz Manterys (17-3-1957 – ) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Miejsce zamieszkania – Ursus, Warszawa. From Ursus, Warsaw.

Maciej (17-2-1874 – 6-11-1955 & Stanisława (Zdeb) Manterys 1884 – 3-10-1960 Maciej (17-2-1874 – 6-11-1955) & Stanisława (Zdeb) Manterys (1884 – 3-10-1960) - Na tym zdjęciu z 1915 roku są w miechowskich strojach ludowych (miechow.info) - In this photo from 1915 they are wearing the Miechów costume (miechow.info) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Maciej i Stanisława Manterys mieszkali w Zarogowie. Wiktorii rodzice: Jan i Anna Dziura. Szczepan Włoska (25-12-1886 – 14-3-1957) i Bronisław Manterysa (2-10-1902 – 12-6-1993) byli świadkami zgonu Wiktorii.1 Macieja narodzenie zapisane w księgach parafii św. Wita, Modestyi Krescencja’s church w Nasiechowicach.2 Marcin był czynszownikiem.3 Na tym zdjęciu z 1915 roku są w miechowskich strojach ludowych (zdjęcie wzięte z miechow.info ). Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Miechowie: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1060809) Źródło: Księgi parafialne kościoła św. Wita, Modesty i Krescencji w Nasiechowicach, ze zbiorów Eugeniusza Jakubasa Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2016 roku, nr. img_2994 Maciej & Stanisława Manterys lived in Zarogów. Wiktoria’s parents were Jan and Anna Dziura. Witnesses to the death of Wiktoria were Szczepan Włosek (25-12-1886 – 14-3-1957) & Bronisław Manterys (2-10-1902 – 12-6-1993).1 Maciej’s birth was recorded in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice.2 He held land in copyhold.3 In this photo from 1915 they are wearing the Miechów costume (photo from miechow.info ). Source: Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1060809 Source: Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. From the research of Eugeniusz Jakubas Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2016, photo ref: img_2994

Serafin (2-11-1899 – 7-2-1942) & Celestyna (9-4-1894 – 15-3-1942) Manterys Serafin (2-11-1899 – 7-2-1942) & Celestyna (Piwowarczyk, 9-4-1894 – 15-3-1942) Manterys Znajdź na Drzewie/ Find on tree Serafin Manterys urodził się w Zarogowie, syn małorolnych gospodarzy. Celestyna, córka Wojciecha Piwowarczyka urodziła się w Kamienicy w 1894 roku do zamożnej rodziny gospodarskiej. Ślub wzięli około 1920 roku. Nie mogąc należycie wykształcić swoje sześcioro dzieci na rodzinnym gruncie, swój dom w Zarogowie sprzedali Franciszce, siostrze Serafina, i przeprowadzili się na tańsze, lecz urodzajne grunty na wschodzie Polski w 1936 roku, do wsi Podlipie, w powiecie złoczowskim, woj. Tarnopolskim (obecna Ukraina). Przed wybudowaniem nowego domu, mieszkali w namiocie przez kilka miesięcy. Potem kładli fundamenty pod duży piętrowy dom rodzinny. Najazd Rosji na Polskę w 1939 roku przekreślił ich wszystkie plany. Odtąd ich losem był skrajny trud. 10 lutego 1940 roku zostali deportowani z dziećmi na Sybir, do obozu przymusowej pracy w Jagszordin, przyłucki rejon, w Republice Komi, około 200 km na południe od Syktywkaru. Pracowali przy wyrębie tajgi w skrajnych warunkach klimatycznych i w głodzie. Po amnestii dla deportowanych Polaków, zostali zwolnieni 31 sierpnia 1941 roku. Z rodziną przedostali się na południe Rosji, do Uzbekistanu, pragnąc połączyć się z Armią Andersa. Kilka miesięcy potem, na początku 1943 roku dotarli do miasta Czirak-czi na południu od Samarkandy. Osłabieni głodem, wycieńczeni pracę ponad siły, trudnościami chorobami, Serafin i Celestyna zmarli podczas epidemii tyfusu w Marcu 1942 roku. Zostali pochowani w Czyrak-czi na cmentarzu dla obcokrajowców. Cmentarz dalej jest, ale śladów polskich grobów już nie ma. Ich dzieci znalazły tymczasowy azyl w Iranie, skąd w listopadzie 1944 roku dostali się na stały przytułek w Nowej Zelandii, w grupie ponad 700 polskich sierot. Serafin Manterys was born in Zarogów into a traditional smallholding farming family. His wife Celestyna, daughter of Wojciech Piwowarczyk, was born in Kamienica in 1894 into a well-to-do farming family. They married sometime in the early 1920s. They couldn’t afford a good education for their six children from their small land inheritance, so they purchased cheap but very fertile land in Eastern Poland in 1936 in the village of Podlipie, county Złoczów, Tarnopol province (now part of the Ukraine). Before building a proper house they first lived in a tent, then in an adobe thatched one-room home while they worked on building a storied brick house. They sold their house in Zarogów to his sister Franciszka. The Russian invasion of Poland in 1939 put an abrupt stop to these plans. From then on extreme hardship was to be their lot. On 10 February 1940 they were deported with their five youngest children to a forced labour camp in Yagshordin, Priludski region, Komi Republic in northern Russia, 200 kilometres south of Syktyvkar. Under conditions of slow starvation and extremes of climate they worked in the taiga forest. They were eventually released from this bondage on 31 August 1941 after a so-called "amnesty" for Polish deportees. The family made their way south to meet up with other Polish refugees trying to join the Polish army being formed in Russia. They reached the town of Chirak-chi in southern Uzbekistan several months later in early 1943. Weakened by lack of food, overwork, hardship and diseases, both Serafin and Celestyna died there within a very short space of time in March 1942 during a typhus epidemic. They were buried in the town’s cemetery that was reserved for foreigners. Their cemetery is known but their grave site is not. Their children soon found temporary refuge in Isfahan, Iran, and in November 1944 found permanent refuge in New Zealand along with more than 700 other mostly orphaned Polish children.

Mieczysław (4-9-1936 – ) & Helena (Konieczna, 19-12-1943 – ) Manterys Mieczysław Manterys (4-9-1936 – ) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Mieczysław Manterys urodzony w Miroszowie. Do szkoły podstawowej uczęszczał w swojej rodzinnej wiosce, a następne w Parkoszowicach k/Miechowa, zamieszkując u dziadka Floriana w Sławicach. W Krakowie ukończył Zawodową Szkołę Metalurgiczną. Przez jeden rok pracował w Zakładach Metalowych Mechaniki i Precyzyjnej w Krakowie. W 1954 r. konieczności rezygnuje z pracy i wraca do Miroszowa po wyjeździe siostry Reginy, aby pomagać rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa rolnego. W 1957 r. powołany do odbycia obowiązkowej służby wojskowej, która trwała dwa lata. Przez następne lata przebywa z rodzicami. W 1964 r. po zlikwidowaniu gospodarstwa wraz z rodzicami przeprowadza się do Ursusa i rozpoczyna pracę zawodową w miejscowych Zakładach Mechanicznych „Ursus”, w których przepracował 9 lat. Następne rozpoczyna własną działalność gospodarczą jako kierowca taksówki. W wieku 65 lat przechodzi na emeryturę, ale dalej pracuje aż do 2001 r. W 1965 r. zakłada własną rodzinę żeniąc z Heleną Konieczną zapoznaną w Miroszowie gdzie rozpoczynała pracę zawodową jako nauczycielka w tamtejszej Szkole Podstawowej. Córki Dorota i Agnieszka mieszkają w Warszawie, Małgorzata w Belgii. Mieczyslaw Manterys was born in Miroszów. He attended elementary school there and then in Parkoszowice near Miechów, residing with his grandfather Florian in Sławice. In Krakow, he graduated from the Professional Metallurgical College. For one year he worked in Metal Works Precision Mechanics in Kraków. In 1954, the need to resign from the job made him return to Miroszów to assist his parents in running the farm after his sister Regina’s departure. In 1957 he was called to serve compulsory military service, which lasted two years. Over the next years lived with his parents. In 1964, after the farm was liquidated, he moved with his parents to Ursus and worked in the local Mechanical Works “Ursus” for nine years. Next he started his own business as a taxi driver. At the age of 65 years he retired, but still worked up to 2001. In 1965 he established his own family by marrying Helena Konieczna, whom he met in Miroszów where she worked as a teacher in the local primary school. Daughters Dorota and Agnieszka live in Warsaw and Małgorzata in Belgium.

Dobrosław Manterys (15-4-1911 – 4-9-1987) Dobrosław Manterys (15-4-1911 – 4-9-1987) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Dobrosław Manterys urodził się 1911r. Po ukończył Szkołę Poligraficzną w Warszawie, dokąd został zabrany z Miroszowa wraz z siostrą Ireną przez wuja Jana Żurka (krawca, mieszkającego przy ul. Krochmalnej), który nakłaniał ich ojca (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946), aby kształcił młodsze dzieci oraz pomagał z żoną umieścić je w szkołach i zapewnić im pomieszczenie. Po skończeniu szkoły Dobrosław pracował w drukarniach jako zecer. Dość często jednak pobierał zasiłki jako bezrobotny. Nie zakwalifikowany do służby wojskowej (płaskostopie). Uprawiał sporty (kolarstwo, wioślarstwo). Samodzielnie zbudował kajak, zajmował się fotografowaniem itp. Umiał w korzystnym świetle przedstawić swoje zachowanie i dbać o swoje interesy. Ożenił się, miał jedną córkę (Joanna Rzeszuto, farmaceutka, Łódź), którą wychowywała głównie matka i zamężna ciotka. Przeprowadził rozwód z żoną. Mieszkał nadal na ul. Piwnej z kuzynem Franciszkiem Żurkiem (s. Wojciecha). Po zniszczeniu w czasie Powstania w 1944 roku Starego Miasta w Warszawie przeniósł się na wiele lat do Żyrardowa. Tam mieszkał przez kilka lat z Ireną Woźniak. Po jej śmierci po pewnym czasie ożenił się z p. Haliną Łączkowską z Żyrardowa. Zmarł w Żyrardowie w 1987 roku. Pochowany na Gołąbkach koło Ursusa w grobie rodzinnym, założonym przez siostrę Irenę. Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku Dobrosław Manterys completed the School of Printing in Warsaw. He was taken there from Miroszów together with his sister Irena by their uncle Jan Żurek (a tailor who lived in Krochmalna Street) who urged their father (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946) to educate the younger children. He and his wife helped to place them in schools and find them accommodation in town. After completing school, Dobrosław worked as a typesetter, though he often was on unemployment benefit. He was rejected for military service because of flat feet. Dobrosław liked sport – biking and rowing, building his own kayak, and took up photography and such like. He was capable of advertising himself in a good light and to look after his own interests. He married and had one daughter, Joanna Rzeszuto (who became a pharmacist and lived in Łódź) who was raised mainly by the mother and a married aunt. He and the mother of his child divorced. He continued to live on Piwana Street with his cousin Franciszek Żurek (son of Wojciech). After the destruction of the Old Town in Warsaw by the Germans during the Warsaw Uprising in 1944, Dobrosław moved to Żyrardów for many years, where he lived with Irena Woźniak. Sometime after her death he married Halina Łączkowska from Żyrardów. He died in Żyrardów in 1987 and was buried in the family crypt (built by his sister Irena) in Gołąbki near Ursus. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976

Bronisław (13-11-1899 – 28-4-1980) & Marianna (Manterys) 25-3-1906 – 30-1-1992 Manterys Bronisław Manterys (13-11-1899 – 28-4-1980) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 Znajdź na Drzewie/ Find on tree Bronisław (13-11-1899 – 28-4-1980) i Marianna Manterys (Manterys) wzięli ślub w 20-7-1927(1) roku w kościeleśw. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice.(2) Bronisław – ur. 13.11.1899. Także ukończył szkołę powszechną w Miroszowie. Bardzo wcześnie (około dziewiątego roku życia) jako najstarszy syn musiał zająć się gospodarstwem rolnym, (gdy ojciec został aresztowany przez zaborcze władze rosyjskie lub gdy zaabsorbowany był pracami społecznymi). Chętnie czytał, kierował miejscową Ochotniczą Strażą Pożarną, brał udział w pracach społecznych wsi.(3) Po ożenku (z Marianną Manterysówną ze Sławic, pow. Miechów) i przejęciu gospodarstwa rolnego (około 30 mórg) znalazł się w bardzo trudnej sytuacji materialnej – zadłużenie gospodarstwa w Banku Rolnym przy nagłym i bardzo poważnym spadku opłacalności (Wielki Kryzys Gospodarczy w latach 20-tych XX wieku), trudne warunki glebowe, duże odległości do miast (dowóz węgla, drzewa, młyny itp.) – wszystko to utrudniało spłatę długu oraz młodszego rodzeństwa, co było przyczyną ciągłej jego troski. Wrodzona pracowitość i poczucie odpowiedzialności spowodowały prawdopodobnie pewną jego surowość, duże wymagania wobec siebie i innych (przy silnej wrażliwości i uczciwości – płakał, gdy zobaczył rozsypujący się dom rodzinny – oraz skłonność do rozważeń moralnych i społecznych).(4) W czasie okupacji niemieckiej przechowywał różne materiały akcji podziemnej w swoim gospodarstwie, a także osoby przysyłane przez wójta Racławic, Adolfa Manterysa (Miroszów był dość bezpiecznym miejscem – oddalonym od miast i szos). Po 1945 roku źle widziany przez władze Polski Ludowej ukrywał się przez kilka tygodni, powiadomiony o niebezpieczeństwie przez zaprzyjaźnionego byłego pracownika (Jana Grelę).(5) Z powodu ciężkiej choroby (wylew do mózgu?) przeniósł się z żoną i dziećmi do Ursusa pod Warszawą, gdzie pracowała i mieszkała jako dentystka siostra Irena (u której mieszkała matka, siostra Zofia oraz siostrzeńcy). Zmarł 28.04.1980 roku.(6) 1. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2016 roku (E Jakubas), nr: MG9898 2. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr: “Spis treści 8” 3.4.5.6 Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku Bronisław (13-11-1899 – 28-4-1980) and Marianna Manterys (Manterys) were married in 20-7-1927(1) in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice.(2) Bronisław Manterys was born in Miroszów and graduated from primary school there. Very early in his life (around nine), as the eldest son he had to look after the family farm (when his father was imprisoned by the Russian authorities or when he was too involved in community activities). He liked to read, was in charge of the local volunteer fire brigade and was involved in village affairs.(3) After marrying Marianna Manterys from Sławice, Miechów, and taking over the running of the farm (approximately 42 acres) he found himself in financial difficulties. Factors such as owing money to the rural bank at the time of sudden and serious drop in prices (the Great Depression of the 1920s), poor soil conditions, long distances to towns (deliveries of coal and wood, flour to the mills, etc) all it made it difficult to repay the loans to the bank and his younger siblings, which was a source of constant worry.(4) Bronisław's inborn industriousness and sense of responsibility probably contributed to his display of severity, and high expectations of himself and others (his strong sensitivity and honesty caused him to weep when he saw the family house turning to ruin). He had a tendency to deliberate on moral and social issues. During the German occupation of Poland, Bronisław hid various clandestine materials for the resistance movement around his farm, as well as hiding people on the run who were sent to him by Adolf Manterys, the headman of Racławice. Miroszów was a reasonably safe haven – some distance from towns and roads. After 1945 he was hunted by Poland’s communist authorities and went into hiding for some weeks, warned of his imminent arrest by Jan Grela, a friendly worker.(5) Following a serious bout of illness (possibly a brain hemorrhage) he moved with his wife and children to Ursus near Warsaw, where his sister Irena lived and worked as a dentist (his mother, sister Zofia and a nephew were already living there). Bronisław died on 28 April 1980.(6) 1. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo by E Jakubas, taken 2016, ref: MG9898 2. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2014, photo ref: “Spis treści 8” 3.4.5.6. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976

Adam (1-3-1917 – 25-1-1988) & Honorata (Kwiecień, 4-10-1921 – 21-7-1997) Manterys Adam Manterys (1-3-1917 – 25-1-1988) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Adam i Honorata Manterys wzięli ślub w Sławicach Szlacheckich 10-5-1944. Adam lat 27 a Honorata 23. Oboje ze Sławic. Świadkowie: Alojzy Kubiński (32, młynarzz Przeslawic) i Eugeniusz Grac (32, organista z Krzcięcic).(1) Adam zmarł w szpitalu miechowskim I pochowany 28-1-1988. Rodzice Honoraty Antoni i Anna Kwiecień (zd. Cholewa).(2) Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Sławicach Szlacheckich: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. (1) p1080010 & (2) p1080004) Adam and Honorata Manterys were married in Sławice Szlacheckie on 10-5-1944. Adam was 27 and Honorata 23. They were both from Sławice. Witnesses to the wedding were Alojzy Kubiński (32, from Przeslawice and a miller) and Eugeniusz Grac (32, an organist and from Krzcięcice). Honorata’s parents were Antoni and Anna Kwiecień (Cholewa).(1) Adam died Miechów hospital and was buried on 28-1-1988.(2) Source: Birth, death and marriage records from the Sławice Szlacheckie parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: (1) p1080010 & (2) p1080004

Celem niniejszej witryny jest badanie i rozwój drzewa genealogicznego rodziny Manterys. This website is a one-name study of the Manterys genealogy. Pobierz drzewo/Download tree Pochodzenie nazwiska Manterys Manterys to nazwisko historycznie unikalne dla grupy wsi na wschód od Miechowa, takich jak Zarogów, Szczepanowice i Pojałowice. Nie jest to nazwisko słowiańskie ani polsko brzmiące, a jego pochodzenie jest nieznane. Najwcześniejsze wzmianki w aktach urodzeń, zgonów i ślubów na tym terenie pochodzą z 1677 r. (Polskie akta rozpoczęły się w 1611 r.). Z braku dokładnych danych, niektóre podania rodzinne mówiły, że nazwisko Manterys wywodzi się z Zarogowa w powiecie miechowskim i że jest nazwiskiem francuskim. Uważano, że był on żołnierzem francuskim, który osiedlił się w Zarogowie podczas odwrotu rozbitych wojsk Napoleona z pod Moskwy. Ale w 2010 roku odszukaliśmy w Archiwmum Diecezjalnym w Kielcach, że nieznany nam bliżej Manterys urodził się w sąsiednich Szczepanowicach w 1717 roku - przeto jego rodzice urodzili się przy końcu lat 1600. Po powrocie do archiwum w Kielcach w 2013 roku, odszukaliśmy ponadto, że inny bliżej nie znany nam Manterys urodził się w 1677 roku. Imiona jego rodziców są znane. Archiwa W 2010 i 2013 niniejsza strona fotografowała rejestry narodzin, zgonów i małżeństw okręgu Miechów, znajdujących się w Archiwum Diecezji Kieleckiej , gdzie występuje nazwisko Manterys, historycznie tam skoncentrowane. Najstarsze zapisy sięgają 17 wieku. (Polskie księgi rozpoczął w 1611.) Sfotografowano również wszystkie akta w następujących parafiach okręgu Miechów (Nasiechowice, Miechów, Kalina Wielka i Sławice Szlacheckie), ponieważ nie wszystkie akta zostały przeniesione do głównego archiwum diecezjalnego w Kielcach. W wieku XIX i wcześniej, występował wysoki poziom analfabetyzmu, zwłaszcza wśród ludności wiejskiej. W takich przypadkach proboszcz spisujący akta urodzin, ślubów czy zgonów zapisywał nazwisko tak, jak je słyszał. Nieobeznani z miejscową wymową, czasami zapisywali: Mantyrys, Mentyrys, Mantyris, Manteris, Menteris, oraz kilku Męntyrys i Manderys. Czasami dwie inne wersje występują w tym samym dokumencie. Analfabetyzm jest uwidoczniony przez standardowy dopisek proboszcza, że świadkowie nie podpisali się, bo nie umieli czytać Mimo tych okazyjnych odchyleń, standardowa pisownia nazwiska przez prawie dwa wieki, sięgająca do roku 1717 była Manterys Nie też ma wątpliwości, że zapisy w księgach parafialnych, znajdujących się w Archiwum Diecezjalnym w Kielcach, dotyczą tej samej rodziny Księgi parafialne podlegały okresowej rewizji kurii biskupiej. Proboszcz prowadzący wpisy do ksiąg był zarazem urzędnikiem państwowym w tej sprawie Ludzie występujący w tych archiwach to tradycyjnie rolnicy Lokalizacje Zwiększona mobilność populacji około XX wieku spowodowała, że nazwa ta rozprzestrzeniła się w Polsce i na świecie, m.in. w USA, Nowej Zelandii i Niemczech. Zdecydowana większość pozostaje rozproszona po całej Polsce. Według moikrewni.pl w latach 2010-tych ponad 300 osób z nazwiskiem Manterys zamieszkiwało 33 terytoria w całej Polsce , m.i.: Miechów (98), Kraków (64), Tczew (25), Będzin (22), Warszawa (19), Września (10), Mysłowice (8), Świętochłowice (7), Bielsko-Biała (6). Nowa Zelandia. Cmentarze Sfotografowane też zostały groby Manterysów na niżej podanych cmentarzach w okolicach Krakowa i są umieszczone na niniejszych stronach : Cmentarz Komunalny w Krakowie Nasiechowice Sławice Miechów Sosnowiec-Będzin Solipse, Ursus Gołąbki , Ursus Inne drzewa Manterys, Piwowarczyk i inne rodziny – ponad 250 rodzin spokrewnionych przez Stanisława Manterysa (7-12-1935 – ) który znajdują się również na niniejszej stronie drzewa rodziny Manterys Drzewo rodziny Jakubas , na którym pojawia się też nazwisko Manterys. Jest tam też historia Nasiechowic, głównej parafii Manterysów w 18 - 20 wieku Piramida relacji rodzinnych Pobierz Piramidę (schemat) pokrewieństwa , która pokaże Twój stopień pokrewieństwa do bliższych i dalszych krewnych. Historia Nasiechowic Dzieje Nasiechowic , spisane dla potrzeb drzewa rodziny Jakubas. Są tam też dane o rodzinie Manterys. Od pokoleń, Nasiechowice były ściśle związane z dziejami wielu rodzin o nazwisku Manterys. Statystyki demograficzne parafii Nasiechowice za lata 1773 - 1912 Zarogów Prawdopodobnie północna część Zarogowa była znana jako Helenów Januszyn, aż do połączenia z Zarogowem około 1950 roku. W niektórych miejscach nadal określana jest jako Helenów-Januszyn-Zarogów. Manteresówka Franciszek (1880 – 1949) i Łucja Małkiewicz (ca.1882 – 1959) a Sławice Szlacheckie kupili ziemię w Zielenicach i nazwali ją Manteresówką lub Manterysówką. Wykonali trzy nieudane próby wykopania studni.(1) Czesława Gamrata wywiad z Teresą Sztajnke (synową Zofii Midro/Manterys, ur. ca. 1917 r., Która później ożenił się ponownie z Otto Sztajnke) w Zielenicach 2018 r. Groty w Zarogowie Ciekawą historię o córkach Manterysów – podobno był taki zwyczaj, że jak któraś wychodziła za mąż, to tam gdy szła mieszkać z mężem stawiano przed domem małą kapliczkę. W Zarogowie był tych kapliczek siedem.(1) 1. Eugeniusz Jakubas Origin of the Manterys surname Manterys is a surname historically unique to a group of villages east of the town of Miechów, including Zarogów, Szczepanowice, Sławice and Pojałowice. It isn't a Slavic or even Polish-sounding surname and there is no known record of its origin. The earliest known record was found in a local parish's birth, death and marriage records of 1677. (Polish records began in 1611). Interestingly, from around the turn on the 20th Century it was believed that the Manterys surname evolved in Zarogów from the surname of a French soldier who settled there during Napoleon's retreat from Moscow in 1812. However, in 2010 this website discovered in a parish record at the Diocesan Archives in Kielce that the Manterys surname already existed a century earlier in the Sławice parish. It included a Józef Manterys born in 1717 in neighbouring Szczepanowice. His parents Marcin and Marianna can be assumed to have been born in the 1600s. So though the origin of the surname remains unknown, it's not unreasonable to assume that it dates from at least the 1600s in Poland. Records In 2010 and 2013 this website photographed all the birth, death and marriage records from the: Diocesan Archives in Kielce (encompasses the Miechów area parishes) Nasiechowice, Miechów, Kalina Wielka and Sławice Szlacheckie parishes (not all records had been transferred to the Archdiocesan Archives in Kielce) These interesting facts were discovered: There were variations of the standard spelling of the surname Manterys. Because of the high level of illiteracy up to the 19th Century, especially in rural areas, officiating priests unfamiliar with the local accent would write the name as they heard it. The following spellings were found in the records – Mantyrys, Mentyrys, Mantryris, Manteris, Menteris, Męntyrys and Manderys. Different spellings sometimes appeared on the same record. But there is no doubt from the records that whatever spelling of the surname was used, it refers to the same "Manterys" family The standard spelling in one of the oldest parish registers in 1717 is "Manterys" The Manterys people identified in the archives were traditionally village-based small farmers or farm workers Illiteracy was evident by the standard phrase used in the parish registers informing that the witnesses were unable to sign their names or read The parish records were periodically audited by a visiting representative of the bishop. The priest keeping the parish register was also an official of local government authorities in this matter Locations Increased population mobility around the 20th Century saw the surname expand around Poland and the world, such as the USA, New Zealand and Germany. The vast majority remains scattered around Poland. According to moikrewni.pl in the 2010s, more than 300 people with the Manterys surname lived in 33 territories across Poland: Miechów (98), Kraków (64), Tczew (25), Będzin (22), Warszawa (19), Września (10), Mysłowice (8), Świętochłowice (7), Bielsko-Biała (6). Five children of Serafin Manterys (2-11-1899 – 7-2-1942) arrived in New Zealand in 1944 as World War II refugees. You can read about this history in the book New Zealand's First Refugees: Pahiatua's Polish Children. According to the American White Pages and Ancestry.com in the 2010s, there were 10 in the USA. Cemeteries In 2010 and 2013 this website photographed all the gravestones in the following cemeteries to seek more information about names, dates and family relationship connections: Kraków Communal Cemetery Nasiechowice Sławice Cemetery Miechów Cemetery Sosnowiec-Będzin Cemetery Solipse Cemetery, Ursus Gołąbki Cemetery, Ursus Related trees Manterys, Piwowarczyk and other families related through Stanisław Manterys (7-12-1935 – ) Jakubas genealogical tree , which includes Manterys and a history of Nasiechowice Family Relationship Pyramid Download the Family Relationship Pyramid to see how you are related to distant relatives (eg, 2nd cousin, once removed). Nasiechowice history The Nasiechowice parish has historically been a central point for many Manterys families. A history of Nasiechowice , written from the Jakubas surname genealogical point of view, includes Manterys information See the statistical analysis of the Nasiechowice parish records from 1773 to 1912. Manterys was the 6th most popular surname. Zarogów Apparently, the northern side of Zarogów was known as Helenów Januszyn until it merged with Zarogów in around 1950. It remained referenced in some places as Helenów-Januszyn-Zarogów. Manteresówka Franciszek (1880 – 1949) and Łucja Małkiewicz (ca.1882 – 1959) from Sławice Szlacheckie bought land in Zielenice and named it Manteresówka or Manterysówka.(1) Interview in 2018 by Czesław Gamrat with Teresa Sztajnke (daughter in law of Zofia Midro/Manterys, born ca.1917, who later remarried Otto Sztajnke) in Zielenice) Grottos in Zarogów There was a tradition in the area when a female Manterys was getting married that a small religious grotto was built on the groom’s property where she was to live. By 2014 there were seven remaining grottos in the village.(1) 1. Eugeniusz Jakubas

Władysław (15-6-1900 – 22-1-1966) & Julianna Manterys (Żurek, 5-7-1910 – 22-7-1975) Władysław (15-6-1900 – 22-1-1966) i Julianna Manterys (Żurek, 5-7-1910 – 22-7-1975) wzięli ślub w 7-2-1931 roku w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice.(1) Juliann rodzice – Piotr & Wincentyna Żurek (Lech).(2) Jako młody człowiek służył w Legionach Piłsudskiego, w 13 Pułku Ułanów Jazłowieckich z siedzibą w Równem. Do wojny 1939 roku pracował w redakcji Kuriera Polskiego w Krakowie. Po wybuchu wojny poszedł ochotniczo na wojnę. Do swojego pułku jednak nie dojechał. Dotarł do Lwowa, którego bronił przed Niemcami i Rosjanami. Po rozkazie, żeby nie strzelać do Rosjan, tylko walczyć z Niemcami, dostał się w okrążenie rosyjskie i został wzięty do niewoli. Następnie wywieziony 900 km za Moskwę do leśnego obozu.(3) Wiosna 1941 r. jeńców podzielono i tych urodzonych do linii Sanu przekazano Niemcom, którzy wywieźli jeńców wagonami towarowymi do niemieckiego obozu jeńców w Norymberdze (Nürnberg), gdzie dowieziono ich sanitarkami, a wielu z nich nie przeżyło tego transportu.(4) W 1943 r. po wizycie delegacji Króla Szwedzkiego Niemcy uwolnili po 10 jeńców każdej narodowości (obóz był wielonarodowościowy). Jednym z uwolnionych był mój tata, który wrócił do Krakowa, do rodziny.(5) Kiedy po skończeniu wojny chciał odszukać zwolnionych z nim kolegów, żyło ich już tylko dwóch, w tym Władysław (dzięki leczeniu penicylina ze zrzutów). Zdjęcie jego w mundurze pochodzi właśnie z tego czasu, gdyż przed wojną nosił wąsy, a po wojnie golił zarost.(6) Do emerytury pracował w redakcji Dziennika Polskiego w Krakowie. Zmarł w 1966 r. w Krakowie i pochowany jest na Cmentarzu Podgórskim.(7) Zdjęcie Julianny zrobione około 1940 roku. 1,2. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2016 roku (E Jakubas), nr: MG9947 3,4,5,6,7. Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) Władysław (15-6-1900 – 22-1-1966) & Julianna Manterys (Żurek, 5-7-1910 – 22-7-1975) were married on 7-2-1931 in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice.(1) Julianna's parents were Piotr & Wincentyna Żurek (Lech).(2) As a young man Władysław served with Piłsudski’s Legions in the 13th Jazłowiecki Cavalry Regiment stationed in Równe. Until the outbreak of World War II he worked in the editorial department of the Kurier Polski (Polish Courier) in Kraków. When war erupted in 1939 he volunteered in the army. Not being able to reach his regiment he managed to get to Lwów, which he helped to defend against the Germans and the Russians. After the order to fire only at the Germans and not Russians, they were surrounded by the Russians and taken prisoner. He was deported 900km north of Moscow to a forced-labour camp in the forests.(3) In the spring of 1941 those prisoners that were born west of the River San were handed over to the Germans and transported by goods trains to the German prisoner of war camp in Nürnberg, which they eventually reached by ambulances. Many of them did not survive the journey.(4) After a visit by the Swedish king in 1943 the Germans released 10 prisoners from each nationality (the camp was multinational). Władysław was among those released and he returned to his family in Kraków.(5) After the war he tried to find his friends who were also released – only one survived. Władysław had survived thanks to airdrops of penicillin. The photo of him in uniform is from that period, because before the war he wore a moustache which he later shaved off.(6) He worked in the editorial department of the Dziennik Polski (Polish Daily) in Kraków until his retirement. He died in Kraków and is buried in the Communal Cemetery of Krakow – Podgórze.(7) Photo of Julianna taken circa 1940. 1,2. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2016 (E Jakubas), photo ref: MG9947 3,4,5,6,7. Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) Władysław (15-6-1900 – 22-1-1966) & Julianna Manterys (Żurek, 5-7-1910 – 22-7-1975) Znajdź na Drzewie/ Find on tree