Search Results

Irena Majorek/Szymborska (Manterys) 20-10-1913 – 21-7-1976 Znajdź na drzewie/Find on tree Irena Majorek/Szymborska (Manterys) była zabrana jako dziecko z Miroszowa (wraz z Dobrosławem przez wuja Jana Żurka do Warszawy) na dalszą naukę w Gimnazjum Prywatnym pp. Gaczeńskiej i Kacprowskiej. Uczyła się bardzo dobrze. Mieszkała u wuja Janka, później przez pewien czas w internacie, u wuja Stasia (wraz z Julią i Zofią w Radzyminie, na Pradze-Targówku (z całą rodziną), przez kilka tygodni z Zofią jako sublokatorki u biednej, ale życzliwej gospodyni, która wynajmowała mieszkanie na ul. Piwnej 13. Ojciec załatwiał wszystkie te chwilowe pobyty dla najmłodszych, dojeżdżając do Miroszowa i Radzymina. Po uzyskaniu matury Irena dostała się na studia stomatologiczne. Ta dobra wiadomość zastała ją w Radzyminie, gdzie właśnie bawiła małego siostrzeńca Józefa Rębelskiego. Po skończeniu studiów zakupiła na kredyt gabinet dentystyczny, który uruchomiła najpierw na Żoliborzu, potem przeniosła się do Ursusa, gdzie zatrudniła się także w Zakładach Mechanicznych „Ursus”. Wyszła za mąż za Alfonsa Majorka, który umarł po kilku latach (gruźlica). Na początku wojny 1939 roku przeniosła swój gabinet do Radzymina (zakłady „Ursus” mogły być zbombardowane), powróciła, gdy się okazało, że Zakłady i dom zostały nienaruszone. Przeprowadziły się do niej matka i siostra Zofia, która po powrocie z rocznego pobytu w Miroszowie dojeżdżała do Warszawy na komplety tajnego nauczania (później także na Uczelnię i do pracy). Obydwie, (ale głównie Irena) opiekowały się przez kilka lat chorą matką, aż do jej śmierci. Powtórne zamążpójście Ireny (z p. Szymborskim) zakończyło się rozwodem (nie mogła mieć dzieci). Zawsze bardzo pomagała rodzinie, zwłaszcza w czasie wojny i po wojnie, kiedy warunki bytowo-mieszkaniowe były bardzo trudne. Zmarła w 63 roku życia, w 1976 roku. Pochowana na cmentarzu Gołąbki, w ufundowanym przez siebie grobie rodzinnym. W dzień wybuchu Powstania Warszawskiego – 1.8.1944r – była przed południem w Warszawie, gdzie wyczuła jakąś specyficzną atmosferę, nieuchwytną, nie dość wyraźną (dużo młodych ludzi na ulicach, wielu mężczyzn w wysokich, wojskowych butach itp.) Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku Irena Majorek/Szymborska (Manterys) was taken as a child from Miroszów (together with brother Dobrosław) by their uncle Jan Żurek to Warsaw to a private college run by the ladies Gaczyńska and Kacprowska, where she was a good student. She stayed with her uncle Jan and later for a time boarded with uncle Stanisław Żurek, sisters Julianna and Zofia in Radzymin in Praga-Targówek with the whole family. She also stayed few weeks with sister Zofia as a sub-tenant of a poor but kind woman, who let a room in 13 Piwna Street. Their father (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946) arranged for all temporary accommodations for the youngest children. After matriculating, Irena was accepted to the school of dentistry. This good news found her in Radzymin, where she was looking after the little nephew of Józef Rębelski. After completing her studies she purchased a dentist’s clinic first in Żoliborz, later moving to Ursus where she was employed at the Ursus Machine Factory. She married Alfons Majorek, who died after some years from tuberculosis. At the beginning of World War II in 1939 she moved her clinic to Radzymin, fearing the bombardment of the factory but returned when the factory remained intact. She was joined by her mother and sister Zofia (who after spending a year in Moroszów travelled to Warsaw to attend clandestine classes forbidden by the Germans, and later to the University and work). Both sisters, mainly Irena, cared for their ill mother until her death. Irena’s second marriage to Szymborski ended in divorce (she could not have children). Irena always assisted her family, especially during the war and the years following when the living and accommodation conditions were very difficult. She died at 63 year in 1976 and is buried in the family plot in the Gołąbki cemetery near Ursus. She had a recollection from the first day of the Warsaw Uprising on 1 August 1944 – in the morning she felt a peculiar atmosphere, undefined but very strong, with many young people walking the streets and many men in high military boots. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976

Alicja (Manterys, 11-1-1945 – ) & Ken Amyot Znajdź na drzewie/Find on tree Alicja Amyot (Manterys) urodziła się w okolicy Miroszowa, ale dorastała przeważnie w Gdańsku, gdzie jej ojciec Mieczysław znalazł prace po II wojnie światowej. W 1966 roku wyjechała w odwiedziny do Anglii. Zamiast powrócić do Polski, w 1967 roku Alicja przeniosła się do Kanady i osiedliła się ukończyła Toronto. Tam ukończyła uniwersytet ze stopniem magistra nauk ekonomicznych i przez szereg lat pracowała jako ekonomistka. Potem Alicja zmieniła kierunek i od roku 1993 pracowała jako księgowa we własnej firmie AA Business Services Inc. W 1988 roku wyszła za mąż za Kanadyjczyka, Kena Amyota. Alicja nie ma własnych dzieci, ale jest matka dla dwoje dzieci jej męża z jego wcześniejszego małżeństwa. Były one już nastolatkami, gdy Alicja wyszła za mąż za ich ojca. Alicja Amyot (Manterys) was born near Miroszów but was raised mostly in Gdańsk where her father Mieczysław Manterys (28-3-1909 – 3-1-1995) found employment after World War II. She visited England in 1966 and, instead of returning to Poland, emigrated to Canada in 1967 and settled in Toronto. There she finished university with a masters degree in Economics and worked as an economist for a number of years. Alicja then changed her profession and from 1993 worked as an accountant in her own company AA Business Services Inc. In 1988 she married a Canadian, Ken Amyot. Alicja does not have biological children, but has two from her husband's previous marriage, who were already teenagers when she married.

Szymon (28-10-1844 – 8-8-1918) & Franciszka Manterys (Mosur, ca.1850 – 4-1-1923) Znajdź na drzewie/Find on tree Szymon i Franciszka Manterys (Mosur) mieszkali w Zarogowie I uczęszczali do kościoła w Nasiechowicach.. Szymon był czynszownikiem. Świadkowie śmierci ich syna Jana Manterysa (15-8-1877 – 13-11-1878) byli Maciej Kukieła (60) i Jan Zagórski (35).(1) 1. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr. 2429 Szymon & Franciszka Manterys (Mosur) lived in Zarogów and attended the Nasiechowice parish. Szymon was a tenant famer. Witnesses to the death of their son Jan Manterys (15-8-1877 – 13-11-1878) were Maciej Kukieła (60) and Jan Zagórski (35).(1) 1. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2014, photo ref: 2429

Janina (Manterys, 14-4-1920 – ) & Aleksander (31-12-1921 – ) Buczek Znajdź na drzewie/Find on tree Janina (Manterys, 14-4-1920 – ) i Aleksander (31-12-1921 – ) Buczek poślubili w dniach 18-5-1944 w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji, w Nasiechowicach. Ich wesele poprzedziły trzy zapowiedzi ślubne w kościołach Miechowie i Nasiechowicach w dniach 23, 30 kwietnia i 7 maja 1944 r. Żadna umowa przedślubna. Świadkami ślubu byli Franciszek Boroń i Jan Roch, zarówno rolnicy z Zarogowa.(1) Julianna urodziła się i mieszkała w Zarogowie w czasie małżeństwa.(2) Julianna została ochrzczona w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowicach. Jej rodzicami byli Jan Roch i Franciszka Kubińska. Świadkami jej urodzin byli Jan Roch (26) i Maciej Manterys (50), zarówno rolnicy z Zarogowa.(3) Aleksander urodził się i mieszkał w Szczepanowicach w czasie małżeństwa. Jego rodzicami byli Kacper Buczek i Julianna Karolus, rolnicy z Szczepanowic.(4) 1,2,4. Księgi parafialne w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji, w Nasiechowicach. Zdjęcie zrobione 2014, zdjęcie: 2215 3. Księgi parafialne w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji, w Nasiechowicach. Zdjęcie zrobione 2016, zdjęcie: img_3065 Janina (Manterys, 14-4-1920 – ) and Aleksander (31-12-1921 – ) Buczek were married on 18-5-1944 in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Their wedding was preceded by three banns in the Miechów and Nasiechowice churches on 23, 30 April and 7 May 1944. No prenuptial agreement. Witnesses to the wedding were Franciszek Boroń and Jan Roch, both farmers from Zarogów.(1) Julianna was born and resided in Zarogów at time of marriage.(2) Julianna was baptised in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Her godparents were Jan Roch and Franciszka Kubińska. Witnesses to her birth were Jan Roch (26) and Maciej Manterys (50), both farmers from Zarogów.(3) Aleksy was born and resided in Szczepanowice at time of marriage. His parents were Kacper Buczek and Julianna Karolus, farmers from Szczepanowice.(4) 1,2,4. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2014, photo ref: 2215 3. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2016, photo ref: img_3065

Maria-Regina (Manterys) 5-7-1934 – 9-9-1984 & Witold Bielawski (1927 – 27-2-1999) Znajdź na drzewie/Find on tree Maria Regina Bielawska (Manterys) urodzona w Miroszowie. Do szkoły Podstawowej uczęszczała w rodzinnej wiosce i w Racławicach. Następnie rozpoczęła naukę w Gimnazjum w Miechowie. Po ukończeniu pierwszej klasy nie wznowiła dalszej nauki względu na trudności materialne rodziców i konieczności świadczenia pomocy w prowadzeniu gospodarstwa rolnego. W czasie pobytu w domu angażowała się do pracy społecznej z młodzieżą. W 1955 r. wyszła za mąż za Witolda Bielawskiego pochodzącego z tej sami wioski. Z zawodu marynarz, przeprowadziła się więc do Gdyni gdzie było zatrudnienie jej męża. Ze względu na długie przebywanie męża poza domem nie podjęła dalszej nauki ani pracy zawodowej. W pełni z poświęceniem zajęła się prowadzaniem domu i organizowaniem życia rodzinnego. Energiczna i pragmatyczna, umiejąca zjednywać sobie ludzi z różnych sfer społecznych. W następnym roku po ślubie urodził pierwszą córkę. Wszystkie córki (Bożena, Danuta i Anna) otrzymały odpowiednie wychowanie i wykształcenie, oraz odpowiednią pomoc w rozpoczynającym się samodzielnym życiu. Zmarła w 1984 r. na chorobę nowotworową. Maria Regina Bielawska (Manterys) was born in Miroszów. She attended primary school there and in Racławice, and enrolled in the high school in Miechów. After completing the first year she left school because of her parents’ difficult material position and the need to assist them in running the farm. During her stay at home she became involved in social work with youth. In 1955 she married Witold Bielawski who came from the same village. Because he was a sailor by profession they moved to Gdynia where he worked. Because of her husband’s long absences from home, she did not take up further studies nor paid employment, but wholeheartedly devoted herself to running the home and organising family life. Energetic and practical, she had the skill to attract people from various walks of life. In the year after their marriage she gave birth to their first daughter. All three girls (Bożena, Danuta and Anna) received an appropriate upbringing and education, as well as help in setting up an independent life of their own. Maria Regina died from cancer in 1984.

Henryk (2-3-1929 – 26-11-1987) & Kazimiera Manterys (Idzik, 10-8-1944 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree Henryk i Kazimiera Manterys wzięli ślub 17-6-1962. Henryka zawód: rolnik. Mieszkali w Zarogowiei Bukowskiej Woli. Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Miechowie: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1060763) Henryk and Kazimiera Manterys were married on 17-6-1962. Henryk was a famer a farmer and they lived in Zarogów and Bukowska Wola. Source: Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1060763

Marianna Manterys (1913 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree Marianna Manterys mieszkała w Sosnowcu. Nie wiadomo, jakie było jej nazwisko po mężu i czy wogóle była zamężna. Marianna Manterys lived in Sosnowiec. It is not known if she married or what her married name was.

Maria Sroka (Manterys) 3-2-1943 – Znajdź na drzewie/Find on tree Maria Teresa Sroka (Manterys) urodziła się w Warszawie. Podczas II Wojny Światowej, wraz z rodzicami, została wysiedlona z Warszawy przez Niemców. Zamieszkali w Miechowie. Potem Maria przeniosła się do Boguszów-Gorce. Źródło: Maria Sroka (Manterys) 3-2-1943 – Maria Teresa Sroka (Manterys) was born in Warsaw. Along with her parents she was forcibly removed by the German army during World War II and resettled in Mechów. She later moved to Boguszów-Gorce. Source: Maria Sroka (Manterys) 3-2-1943 –

Maryanna (Manterys, ca.1804 – ) & Piotr Małkiewicz (ca.1806 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree Maryanna i Piotr mieszkali w Pojałowicach. Ślub wzięli 20-7-1824, w kościele p.w. Św. Wita, Modesta i Krescencji w Nasiechowicach. Źródła: Księgi parafialne w Archiwum Diecezjalnym w Kielcach Maryanna and Piotr lived in Pojałowice and were married in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, on 20-7-1824. Source: Parish records in the Kielce Diocesan Archives

Katarzyna Manterys (13-11-1791 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree Urodziła się jako Katarzyna Manterys. Jej rodzice chrzestni byli Gaspar Zielonka i Katarzyna Piech, prawdopodobnie z Szczepanowic.(1) 1. Akta urodzenia, śmierci i małżeństwa z Archiwum Archidiecezjalnego w Kielcach. Zdjęcie zrobione w 2013 r., zdjęcie: img_2364 Born Katarzyna Manterys. Her godparents were Gaspar Zielonka & Katarzyna Piech, both probably from Szczepanowice.(1) 1. Birth, death and marriage records from the Archdiocesan Archives in Kielce, Poland. Photo taken 2013, photo ref: img_2364

Rozalia (Manterys, 30-6-1928 – 22-4-2004 ) & Antoni Zazulak (13-7-1921 – 24-8-2008) Znajdź na drzewie/Find on tree Rozalia Zazulak (Manterys) urodziła się w Zarogowie. W 1936 roku jej rodzice przeprowadzili się z małych posiadłości w Zarogowie na żyźniejsze gospodarstwo w Podlipiu, w powiecie złoczowskim, woj. Tarnopolskim (obecnej Ukrainie). Przez polepszenie bytu chcieli wykształcić swoje dzieci. 10 lutego 1940 roku rosyjska Czerwona Armia deportowała około 1,7 miliona Polaków w bydlęcych i towarowych wagonach na przymusowe prace w głąb Rosji sowieckiej. Rodzinę Serafina zagnano do miejscowości Jagszordin , w przyłuzkim rejonie Republiki Komi, około 200 km na południe od Syktywkaru, stolicy republiki. Tam dorośli i starsze dzieci (m.i. Rozalia, która miała zaledwie 12 lat) zmuszeni byli do pracy przy wyrębie drzew, w warunkach głodu i nieprzychylnego klimatu. Po stalinowskiej „amnestii” zostali zwolnieni 31 sierpnia 1941 roku. Droga do Polski była odcięta przez toczącą się wówczas wojnę niemiecko-rosyjską. Chcąc przyłączyć się do armii Andersa, na początku 1942 roku dotarli do miasta Czirak-czi na południu Uzbekistanu. Osłabieni głodem, pracą ponad siły i chorobami, Serafin i Celestyna zmarli tam na tyfus w marcu 1943 roku. Ich dzieci zostały ewakuowane wraz z Polską Armią dowodzoną przez generała Andersa, przez port Kransowodsk i Morze Kaspijskie do Iranu, do miasta Isfahanu, wraz z kilkoma tysiącami innych polskich dzieci-sierot. 1 listopada 1944 roku, na zaproszenie rządu nowozelandzkiego, wraz z ponad 700 sierotami zostali przewiezieni do Nowej Zelandii. Tam opiekowano się nimi i osiedlono w Obozie Polskich Dzieci w Pahiatua. Osiągnąwszy wiek dorosły, w 1946 roku została krawcową w Wellingtonie. W Hamiltonie w Nowej Zelandii, w 1954 poślubiła Antoniego Zazulaka, byłego żołnierza Wojska Polskiego na Uchodźstwie. Mieli czworo dzieci – Barbarę, Halinę, Piotra i Franciszka. Rozalia zmarła w 2004 roku w Auckland w Nowej Zelandii. Pochowana na cmentarzu w Waikumete w Auckland, blisko swojej zmarłej siostry Anny Urbanowicz (Manterys). Przez całe dorosłe życie, Rozalia brała wraz z mężem czynny udział w polskim środowisku w Auckland. Obszerniejsze opisy o środowisku, z którym Rozalia dzieliła swój tułaczy los można znaleźć w książce New Zealand’s First Refugees: Pahiatua’s Polish Children. Źródło: Stanisław Manterys (7-12-1935 – ) Rozalia Zazulak (Manterys) was born in Zarogów. In 1936 her family moved from their small farm in Zarogów for a more prosperous life in the village of Podlipie, county Złoczów, Tarnopol province (now part of the Ukraine). Her parents wanted to be able to afford a good education for their children. On 10 February 1940 the Russian army deported the family (along with 1.7 million other Poles in Eastern Poland) in cattle trucks to forced-labour camps across the Soviet Union. This Manterys family was taken to Yagshordin , Priludski region, Komi Republic in northern Russia, 200 kilometres south of Syktyvkar. Under conditions of slow starvation and extremes of climate they were forced to work in the taiga forest. They were eventually released from this bondage after an amnesty for Polish deportees was issued by the Russians 31 August 1941.The family made their way south to meet up with other Polish refugees trying to join the Polish army being formed in Russia. They reached the town of Chirak-chi in southern Uzbekistan several months later in early 1942. Weakened by lack of food, overwork, hardship and diseases, both Serafin and Celestyna died there within a very short space of time in March 1942 during a typhus epidemic. Their children were then evacuated with the Polish army under General Władysław Anders through Krasnovodsk on the Caspian Sea to temporary refuge in Isfahan, Iran. On 1 November 1944 they arrived in New Zealand as invited refugees, along with 733 mostly orphaned children, by the New Zealand Government. They were housed and very well looked after in the Polish Children's Camp in Pahiatua. Upon reaching adulthood in 1946, Rozalia left the camp to work as a dressmaker in Wellington with her sister Krystyna. In 1954 she married Antoni Zazulak, a former soldier of the Polish Army in Exile, in Hamilton, New Zealand. They had four children – Barbara, Halina and twins Piotr and Franciszek. She died in 2004 in Auckland, New Zealand, and was buried at Waikumete Cemetery in Auckland, close to her sister Anna Urbanowicz (Manterys). The full history can be found in the book New Zealand’s First Refugees: Pahiatua’s Polish Children. Source: Stanisław Manterys (7-12-1935 – )

Krystyna (Manterys, 14-11-19??) & Bob Otremba Znajdź na drzewie/Find on tree Krystyna Otremba (Manterys) urodzona w Polsce. Przeniosła się na Florydę w Stanach Zjednoczonych. Nazwisko jej pierwszego męża było D'Aprile. Jej drugi mąż, z którym wzięła ślub w sierpniu 2014, nazywa się Bob Otremba. Źródła: Krystyna Otremba (Manterys) 14-11-19?? Krystyna Otremba (Manterys) was born in Poland and later moved to Florida, USA. Her first husband's surname was D'Aprile. She married her second husband Bob Otremba in August 2014. Source: Krystyna Otremba (Manterys) 14-11-19??