Search Results
753 results found with an empty search
- Krzysztof Manterys, 17-8-1967 –
Krzysztof (17-8-1967 – ) & Marta (Czekaj, 16-6-1966 – ) Manterys Znajdź na drzewie/Find on tree Krzysztof i Marta Manterys (Czekaj) wzięli ślub 28-4-1990. Krzysztofa drugie imię Stanisław. Świadkami ślubu Wiesław Manterys (24) z Zarogowa i Anna Czekaj (20) z Bukowskiej Woli. Możliwie, że są to Wiesław (28-7-1966 – ) i jego żona Anna (Czekaj, 18-1-1970 – ) Manterys. Krzysztof chrzczony 15-10-1967 w Nasiechowicach. Marta zaś 23-6-1966 w Miechowie. Marty rodzice Kazimierz Czekaj i Teresa (zd Podyma) Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Miechowie: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1060902) Krzysztof and Marta Manterys (Czekaj) were married on 28-4-1990. Krzysztof’s middle name Stanisław. Marta’s middle name Anna. Witnesses to the wedding were Wiesław Manterys (24) from Zarogów and Anna Czekaj (20) from Bukowska Wola. They were possibly Wiesław (28-7-1966– ) and his wife Anna (Czekaj, 18-1-1970 – ) Manterys. Krzysztof was baptised on 15-10-1967 in Nasiechowice. Marta was baptised on 23-6-1966 in Miechów. Marta’s parents Kazimierz and Teresa Czekaj (Podyma). Source: Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1060902
- Agnieszka Manterys, 7-1-1707 –
Agnieszka Manterys (7-1-1707 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree ! Widget Didn’t Load Check your internet and refresh this page. If that doesn’t work, contact us. ! Widget Didn’t Load Check your internet and refresh this page. If that doesn’t work, contact us.
- Franciszek Manterys, 3-1748 –
Franciszek Manterys (3-1748 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree Franciszek Manterys (3-1748 – ) był chrzczony w Miechowie. Jego rodzice Łukasz i Regina mieszkali w Szczepanowicach. Świadkiem narodzin byla Zofia Adamczykowa ze Smrokowa. Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach Diecezjalnych w Kielcach: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. img2341) Franciszek Manterys (3-1748 – ) was baptised in Miechów. His parents Łukasz and Regina resided in Szczepanowice. A witness to his birth was Zofia Adamczyk from Smrokowa. Source: Birth, death and marriage records from the Archdiocesan Archives in Kielce, Poland. Photo taken 2013, photo ref: img2341
- Dobrosław Manterys, 15-4-1911 – 4-9-1987
Dobrosław Manterys (15-4-1911 – 4-9-1987) Znajdź na drzewie/Find on tree Dobrosław Manterys urodził się 1911r. Po ukończył Szkołę Poligraficzną w Warszawie, dokąd został zabrany z Miroszowa wraz z siostrą Ireną przez wuja Jana Żurka (krawca, mieszkającego przy ul. Krochmalnej), który nakłaniał ich ojca (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946), aby kształcił młodsze dzieci oraz pomagał z żoną umieścić je w szkołach i zapewnić im pomieszczenie. Po skończeniu szkoły Dobrosław pracował w drukarniach jako zecer. Dość często jednak pobierał zasiłki jako bezrobotny. Nie zakwalifikowany do służby wojskowej (płaskostopie). Uprawiał sporty (kolarstwo, wioślarstwo). Samodzielnie zbudował kajak, zajmował się fotografowaniem itp. Umiał w korzystnym świetle przedstawić swoje zachowanie i dbać o swoje interesy. Ożenił się, miał jedną córkę (Joanna Rzeszuto, farmaceutka, Łódź), którą wychowywała głównie matka i zamężna ciotka. Przeprowadził rozwód z żoną. Mieszkał nadal na ul. Piwnej z kuzynem Franciszkiem Żurkiem (s. Wojciecha). Po zniszczeniu w czasie Powstania w 1944 roku Starego Miasta w Warszawie przeniósł się na wiele lat do Żyrardowa. Tam mieszkał przez kilka lat z Ireną Woźniak. Po jej śmierci po pewnym czasie ożenił się z p. Haliną Łączkowską z Żyrardowa. Zmarł w Żyrardowie w 1987 roku. Pochowany na Gołąbkach koło Ursusa w grobie rodzinnym, założonym przez siostrę Irenę. Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku Dobrosław Manterys completed the School of Printing in Warsaw. He was taken there from Miroszów together with his sister Irena by their uncle Jan Żurek (a tailor who lived in Krochmalna Street) who urged their father (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946) to educate the younger children. He and his wife helped to place them in schools and find them accommodation in town. After completing school, Dobrosław worked as a typesetter, though he often was on unemployment benefit. He was rejected for military service because of flat feet. Dobrosław liked sport – biking and rowing, building his own kayak, and took up photography and such like. He was capable of advertising himself in a good light and to look after his own interests. He married and had one daughter, Joanna Rzeszuto (who became a pharmacist and lived in Łódź) who was raised mainly by the mother and a married aunt. He and the mother of his child divorced. He continued to live on Piwana Street with his cousin Franciszek Żurek (son of Wojciech). After the destruction of the Old Town in Warsaw by the Germans during the Warsaw Uprising in 1944, Dobrosław moved to Żyrardów for many years, where he lived with Irena Woźniak. Sometime after her death he married Halina Łączkowska from Żyrardów. He died in Żyrardów in 1987 and was buried in the family crypt (built by his sister Irena) in Gołąbki near Ursus. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976
- Edward Manterys, 10-9-1923 – 18-1-1945
Edward Manterys (10-9-1923 – 18-1-1945) Znajdź na drzewie/Find on tree Edward Manterys urodził się 10 września 1923r. w Kamienicy, pow. Miechów. Edward ledwie uniknął deportacji na Sybir, dokąd 10 lutego 1940r. zesłano jego rodziców i rodzeństwo. W tym czasie był w Złoczowie, gdzie uczęszczał do gimnazjum. Miał wsta do seminarium duchownego by zostać księdzem. Dnia 10 lutego 1940 roku usłyszał, że Sowieci spędzili okoliczne rodziny na dworzec kolejowy w Złoczowie. Szybko udał się tam i odszukał na peronie swoją rodzinę, mają wsiąść do wagonu. Chciał się przyłączyć do nich, ale rodzice kazali oddalić się natychmiast, by udał się na wolność. Nie chcieli, żeby i on został wywieziony na przymusowe prace i poniewierkę. Rodzice nie słyszeli od niego aż do czasu, gdy napisał do nich list do łagru w Jagszordin. Pisał, że po opuszczeniu rodziny na dworcu w Złoczowie, obawiając się aresztowania przez Rosjan, uciekł na tereny Polski okupowane przez Niemców. Ironią losu, ścigany przez Niemców, uciekł do Rosji, gdzie na Kaukazie pracował jako traktorzysta w kołchozie. Od tej pory rodzice nie mieli z nim żadnego kontaktu. Dopiero po 35 latach, jego siostrzeniec przypadkowo trafił na ślad jego dalszych losów. Z Kaukazu przyłączył się do Wojska Polskiego w Rosji, który był pod komendą rosyjskiej Armii Czerwonej. Został podporucznikiem (13 Pułk Artylerii Pancernej), pod komendą generała Maka. Jego zwiadowczy oddział liczył 300 ludzi, Polaków i Rosjan. Pełnił funkcję politycznego w swojej jednostce. W sierpniu 1944 roku Armia Czerwona wyparła Niemców pod Warszawę i zatrzymała się na prawym brzegu Wisły. Do historii już przeszła niesławna zdrada Rosji, gdy Stalin rozkazał Armii Czerwonej przeczekać, aż Niemcy stłumią szalejące wówczas Powstanie Warszawskie. Dopiero po upadku powstania, gdy Niemcy zniszczyli i wyludnili miasto, Armia czerwona w styczniu przekroczyła Wisłę i wypchała Niemców z pustego już miasta, w akcji, którą komuniści odtąd nazywają „wyzwoleniem Warszawy”. 18 stycznia 1945 roku, Edward zginął w wypadku samochodowym, gdy pijany Rosjanin potrącił go łazikiem. Podczas przerwy w walkach, jego dowódca urządził mu oficjalny pochówek z honorami na Placu Konopnickiej w Warszawie. Po wojnie jego zwłoki przeniesiono na cmentarz na Bielanach, a następnie na Powązki w Warszawie, Cmentarz Komunalny, kwatery wojskowe (grób nr. 1361/46). 35 lat potem, syn Edwarda siostry Krystyny, Jan Łącki, przypadkowo odnalazł jego nazwisko w spisie żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego. Następnie młodszy brat Edwarda, Stanisław, odszukał książkę, Trzynasty Pancerny, w której opisane są dzieje oddziału, w którym Edward służył i szczegóły jego śmierci. 21 marca 1947 roku, brat Serafina, Wojciech Manterys (17/4/1894 – 9/1/1978), napisał list do córki Serafina, Krystyny (1930 – 23/2/1982) w Nowej Zelandii, że otrzymał od Edwarda list 3/2/1943 roku, pisany 2/12/1942 roku. Wojciech miał tylko przepisany wyjątek tego listu. Wojciech tłumaczył, że podczas okupacji niemieckiej musieli ukrywać rzeczy i palić dokumenty, które Niemcy mogliby użyć przeciwko nim. Dlatego list zaginął, za co mocno przepraszał. Udało mu się uratować tylko część treści: ...krewnych i dalszych znajomych i sąsiadów, jeżeli będziecie mieli możliwość pozdrówcie wszystkich w Niedźwiedziu i Miechowie. Niechaj przeczytają ten list tak, jakby był prosto do nich pisany. Niechaj Pan Bóg ma Was w Swojej opiece, pomódlcie się za mną i za moimi rodzicami abyśmy się wszyscy spotkali razem. List posyłam przez człowieka, który jedzie na urlop do domu do Łodzi. Teraz poczta nie idzie. Myślę, że się niedługo otworzy. Ja myślę, że będzie możliwość wrócić do kraju i zobaczyć się z Wami. Mój adres: Kaukaz, miasto Ażdżanihidze, Digoskij rejon, wieś Digosa ul. Lenina Nr. 13, dom Razdanowa Sergieja. Źródło: Stanisław Manterys (7-12-1935 – ) Edward Manterys was born on 10 September 1923 in Kamienica, Poland. Though his family was forcibly deported to Russia's Soviet Union on 10 February 1940, he narrowly escaped. At that time he was away from home boarding in Złoczów while attending high school (he was intending to go to a seminary to become a Catholic priest). On that day (10 February) he heard the news that Poles were being marshalled from their homes by Soviet soldiers and taken to the Złoczów railway station. Edward quickly arrived on the scene to find his family gathered on the platform nearest the station building and next to a waiting goods train. He wanted to join his family but his parents ordered him to flee for his own freedom and safety, because certain imprisonment and servitude in a far away place awaited them. The next the family heard from Edward was at their forced-labour camp in Yagshordin, Russia. He wrote from the Caucasus informing them that, fearing imprisonment by the Russians, he fled to German-occupied Poland, but then ironically had to escape from the Germans to the Caucasus in Russia where he was working as a tractor driver. From there he joined the Polish army (the Kościuszkowcy) which was under the direct command of the Russian Red Army, and marched with them to drive the Germans back west away from Poland. Edward became a 2nd lieutenant in the 13th Cavalry Regiment (13 Pułk Artylerii Pancernej) under the command of General Mak. His regiment was a reconnaissance unit (approx 300 people) representing a mixture of Russians and Poles. A function of his position as 2nd lieutenant was to be a “propagandist” for his regiment to tow the Red Army line. The Red Army pushed the Germans back to Warsaw around August 1944. In what is now a historic moment of betrayal in World War II, the Red Army (which included Edward) waited and watched on the eastern bank of the Vistula (Wisła) River until the Germans suppressed the Warsaw Uprising. Only after the German’s finally succeeded, destroying and emptying the city, did the Red Army finally cross the river in January 1945 and drive the Germans out of a now empty city, in what has since been called by the communists as the “liberation” of Warsaw. Soon after on 18 January 1945, Edward was run over on a Warsaw street by a drunken Russian driver. During a lull in the fighting, Edward’s commanding officer gave him a proper burial nearby with all the honours on the Plac Konopnickiej in central Warsaw. After the war his body was moved to the Bielany Cemetery and finally from there to Powązki Cemetery, Army Quarter, Communal Section (grave no. 1361/46) in Warsaw. While the family was in the forced-labour camp in Russia they lost track of him (except for that one letter from the Caucasus). It wasn’t until 35 years after his death that his New Zealand-born nephew Jan Łącki (Krystyna’s son) finally learned of Edward’s fate after finding a book of those killed in the Polish army under Soviet command. In 1979, Edward’s brother Stanisław found another book, Trzynasty Pancerny, which is a history of Edward’s regiment and described his manner of death. On 21 March 1947, Wojciech Manterys (17-4-1894 d.9-1-1978) wrote to Edward’s sister Krystyna (b.1930 d.23-2-1982) in New Zealand that he had received a letter from Edward on 3-2-1943 dated around 2-12-1942. Only an excerpt survived because, as uncle Wojciech explained, “during the German occupation we had to hide things, burn the papers, because the Germans would take it away from us or use it against us. So that is why the letter was lost, which I regret very much. From my copy of Edward’s letter I managed to save only a few words:” "...If it is possible, please give my greetings to my relatives, distant acquaintances and neighbours. Regards to all in Niedźwiedź and Miechów – this letter is written to them as well. May God take care of you, and please pray for me and my parents so we could be reunited. I’m sending this letter with someone who is travelling back home to Łódź for his holidays. The post office is not currently operating. I think it will be open again soon. I think it should be possible to return back to Poland and see you all. My address is c/o Kazdanow Sergiej 13 Lenin Street, Azdzanihidze city, Digosskij region, Caucasus." Source: Stanisław Manterys (7-12-1935 – )
- Jacenty (Jacek) Manterys, 15-8-1816 – 30-3-1871
Jacenty (15-8-1816 – 30-3-1871) & Katarzyna (Pasińska, ca.1820 – 1899) Manterys Znajdź na drzewie/Find on tree Jacenty i Katarzyna mieszkali w Pojałowicach. Ślub wzięli w 25-1-1836(1) w kościele p.w. Św. Wita, Modesta i Krescencji w Nasiechowicach. Jacenty był małorolnym włościaninem.(2) Jego rodzicami chrzestnymi byli Sebastian Maskisz (39) i Walenty Bajda (48), zarówno z Pojałowice.(3) Świadkami śmierci Jacentego byli Mateusz Kukieła (42) z Zarogowa i Andrzej Przudzik (43) z Pojałowic.(4) Katarzyny rodzice – Jakub & Helena Pasiński (Stefańska).(5) 1,5. Księgi parafialne kościołaśw. Wita, Modesta i Krescencji w Nasiechowicach, 2016 (E Jakubas) zdjęcie K1156 2. Źródła: Księgi parafialne w Archiwum Diecezjalnym w Kielcach 3. Księgi parafialne kościołaśw. Wita, Modesta i Krescencji w Nasiechowicach, zdjęcie img_5243 4. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr. 2260 Jacenty and Katarzyna lived in Pojałowice and were married in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, on 25-1-1836.(1) Jacenty was a small farmer.(2) His godparents were Sebastian Maskisz (39) & Walenty Bajda (480, both from Pojałowice.(3) Witnesses to the death of Jacenty were Mateusz Kukieła (42) from Zarogów & Andrzej Przudzik (43) from Pojałowice.(4) Katarzyna's parents were Jakub & Helena Pasiński (Stefańska).(5) 1,5. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo taken 2016 (E Jakubas) ref: K1156 2. Parish records in the Kielce Diocesan Archives 3. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: img_5243 4. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2014, photo ref: 2260
- Alina Zelińska (Manterys), 7-3-1951 – 9-1-2003
Alina (Manterys, 7-3-1951 – 9-1-2003) & Marek ZelińskI Znajdź na drzewie/Find on tree Alina Zelińska (Manterys) była Pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Krakowie – Prądnik Czerwony. Alina Zelińska (Manterys) was buried in the Communal Cemetery of Krakow – Prądnik Czerwony.
- Jan Manterys, 28-4-1899 – 19-10-1933
Jan (28-4-1899 – 19-10-1933) & Józefa Manterys (Gryzakowska 2-2-1884 – 22-1-1967) Znajdź na drzewie/Find on tree Rodzicami chrzestnymi Jana Manterysa (28-4-1899 – 19-10-1933) : Łukasz Ziemba i Marianna Baran. W czasie śmierci mieszkał w Kalinie Rędziny. Na wpisie jego zgonu wpisana jest jego żona Józefa Gryz. Natomiast istnieje osobny wpis zgonu, na którym jej imię i nazwisko jest Józefa Gryzakowska – Bardzo możliwe, że to jedna i ta sama osoba Józefa ur. we wsi Kropidło, a pochowana 28-1-1967 w Miechowie. Józefy rodzice: Franciszek i Elżbieta Gryzakowski. Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Miechowie: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1060815) Jan Manterys’ (28-4-1899 – 19-10-1933) godparents were Łukasz Ziemba & Marianna Baran. Jan lived in Kalina Rędzinyat time of death. On his death record it shows his wife as Józefa Gryz. Though there is a separate death record of a Józefa Gryzakowska – so possibly the same person. Józefa Gryzakowska was born in Kropidło and was buried on 28-1-1967 in Miechów. Her parents were Franciszek and Elżbieta Gryzakowski. Source: Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1060815
- Pelagia Manterys, Córka Piotra Manterysa (1-10-1877 – 1953)
Pelagia Manterys (daughter of/jej ojcem Piotr Manterys 1-10-1877 – 1953) Znajdź na drzewie/Find on tree Pelagia, z domu Manterys. Nazwisko jej męża (na zdjęciu) nieznane nam. Byli rolnikami I mieszkali w Szczypcu.(1) 1. Na podstawie pisemnej korespondencji z Łucją Alicją Mrożek (Manterys, 12-12-1938 –) Pelagia was born a Manterys and got married (husband yet unknown to this website – his photo shown here). They were farmers and lived in Szczypiec.(1) 1. Based on handwritten correspondence from Łucja Alicja Mrożek (Manterys, 12-12-1938 – )
- Julianna Manterys, ca.1864 – 12-7-1936
Julianna Manterys (ca.1864 – 12-7-1936) Znajdź na drzewie/Find on tree Julianna Manterys została pochowana na cmentarzu Będzińskim. Nie wiadomo, czy Manterys to jej nazwisko panieńskie, czy małżeńskie. Julianna Manterys was buried in the Będzin Cemetery. It is not known if Manterys is her maiden or married name.
- Helena Porębska (Manterys), 20-3-1910 –
Helena (Manterys, 20-3-1910 – ) & Daniel Porębski Znajdź na drzewie/Find on tree Rodzice chrzestni Heleny Porębskiej (Manterys, 20-3-1910 – ) byli Florian Manterys (prawdopodobnie jej stryj – brat ojca) i Agnieszka Dymek. Świadkami narodzin Antoni Nawrot (42) i Franciszek Kardas (47) – oboje rolnicy. Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Sławicach Szlacheckich: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1080037) Godparents to Helena Porębski (Manterys, 20-3-1910 – ) were Florian Manterys (most likely her uncle) and Agnieszka Dymek. Witnesses to her birth were Antoni Nawrot (42) and Franciszek Kardas (47) – both farmers. Source: Birth, death and marriage records from the Sławice Szlacheckie parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1080037
- Adam Manterys, 19-12-1953 –
Adam (19-12-1953 – ) & Iwona (Czapla, 23-5-1957 – ) Manterys Znajdź na drzewie/Find on tree