Search Results

Franciszek (ca.1880 – 1949) & Łucja Manterys (Małkiewicz, ca.1882 – 1959) Franciszek (ca.1880 – 1949) & Łucja Manterys (Małkiewicz, ca.1882 – 1959) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Franciszek i Łucja Manterys wzięli ślub 25-9-1907 w Sławicach Szlacheckich. Świadkowie: Florian Manterys (30), prawdopodobnie jego brat,ł oraz Leon Dynka (33). Zapowiedzi ich ślubu publicznie ogłoszone 12-9-1907. Byli rolnikami ze Sławic Szlacheckich. Ojcem Franciszka Manterysa był Jan. Jego matka była Marianna Manterys (Łazarczyk, ca.1845 – ), która nie żyła w czasie ślubu.(1) ​ Rodzicami chrzestnymi ich syna Edwarda Manterysa (23-5-1920 – 29-6-1920) byli Wincenty Cała i Wiktoria Manterys (możliwie, że Wiktoria była krewną Edwarda. Ona poślubiła Józefa Chyżego dwa lata potem). Świadkami byli Florian Manterys lat 44 (możliwe, że Florian był bratem ojca Edwarda) i Piotr Skucha (35) – oboje rolnicy ze Sławic Szlacheckich.(2) ​ Franciszek Manterys (mający lat 48 w dniu 1-2-1948) był świadkiem na ślubie Jana Miszczyka.(3) ​ Franciszek i Łucja kupili ziemię w Zielenicach i nazwali ją Manteresówką lub Manterysówką. Wykonali trzy nieudane próby wykopania studni.(4) ​ Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Sławicach Szlacheckich: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. (1) p1080012 & (2) p1080060, (3) p1080070) 4. Michała Gamrata wywiad z Teresą Sztajnke (synową Zofii Midro/Manterys, ur. ca. 1917 r., Która później ożenił się ponownie z Otto Sztajnke) w Zielenicach 2018 r Franciszek and Łucja Manterys were married on 25-9-1907 in Sławice Szlacheckie. Witnesses to the wedding were Florian Manterys (30), who was likely his brother, and Leon Dynka (33). Their wedding was publicly announced (banns) on 12-9-1907. They were farmers in Sławice Szlacheckie. Franciszek Manterys’ father was Jan. His mother was Marianna Manterys (Łazarczyk, ca.1845 – ), who was deceased at the time of Franciszek’s wedding.(1) ​ Godparents to their son Edward Manterys (23-5-1920 – 29-6-1920) were Wincenty Cała and Wiktoria Manterys (possibly his cousin before she married Józef Chyży two years later). Witnesses were Florian Manterys (likely his father’s brother, aged 44) and Piotr Skucha (35) – both farmers from Sławice Szlacheckie.(2) ​ A Franciszek Manterys (age 48 on 1-2-1948) was recorded as being a witness to the wedding of Jan Miszczyk.(3) ​ Franciszek and Łucja bought land in Zielenice and named it Manteresówka or Manterysówka. They made three unsuccessful attempts to dig a well.(4) ​ Source: Birth, death and marriage records from the Sławice Szlacheckie parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: (1) p1080012 & (2) p1080060, (3) p1080070 4. Interview with Teresa Sztajnke (daughter in law of Zofia Midro/Manterys, born ca.1917, who later remarried Otto Sztajnke) in Zielenice 2018 by Michał Gamrat

Halina Raczyńska (Manterys) Halina Raczyńska (Manterys) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Z Legnicy. Resident of Legnica, Poland

Dobrosław Manterys (15-4-1911 – 4-9-1987) Dobrosław Manterys (15-4-1911 – 4-9-1987) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Dobrosław Manterys urodził się 1911r. Po ukończył Szkołę Poligraficzną w Warszawie, dokąd został zabrany z Miroszowa wraz z siostrą Ireną przez wuja Jana Żurka (krawca, mieszkającego przy ul. Krochmalnej), który nakłaniał ich ojca (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946), aby kształcił młodsze dzieci oraz pomagał z żoną umieścić je w szkołach i zapewnić im pomieszczenie. Po skończeniu szkoły Dobrosław pracował w drukarniach jako zecer. Dość często jednak pobierał zasiłki jako bezrobotny. Nie zakwalifikowany do służby wojskowej (płaskostopie). Uprawiał sporty (kolarstwo, wioślarstwo). Samodzielnie zbudował kajak, zajmował się fotografowaniem itp. Umiał w korzystnym świetle przedstawić swoje zachowanie i dbać o swoje interesy. Ożenił się, miał jedną córkę (Joanna Rzeszuto, farmaceutka, Łódź), którą wychowywała głównie matka i zamężna ciotka. Przeprowadził rozwód z żoną. Mieszkał nadal na ul. Piwnej z kuzynem Franciszkiem Żurkiem (s. Wojciecha). Po zniszczeniu w czasie Powstania w 1944 roku Starego Miasta w Warszawie przeniósł się na wiele lat do Żyrardowa. Tam mieszkał przez kilka lat z Ireną Woźniak. Po jej śmierci po pewnym czasie ożenił się z p. Haliną Łączkowską z Żyrardowa. Zmarł w Żyrardowie w 1987 roku. Pochowany na Gołąbkach koło Ursusa w grobie rodzinnym, założonym przez siostrę Irenę. Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku Dobrosław Manterys completed the School of Printing in Warsaw. He was taken there from Miroszów together with his sister Irena by their uncle Jan Żurek (a tailor who lived in Krochmalna Street) who urged their father (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946) to educate the younger children. He and his wife helped to place them in schools and find them accommodation in town. After completing school, Dobrosław worked as a typesetter, though he often was on unemployment benefit. He was rejected for military service because of flat feet. Dobrosław liked sport – biking and rowing, building his own kayak, and took up photography and such like. He was capable of advertising himself in a good light and to look after his own interests. He married and had one daughter, Joanna Rzeszuto (who became a pharmacist and lived in Łódź) who was raised mainly by the mother and a married aunt. He and the mother of his child divorced. He continued to live on Piwana Street with his cousin Franciszek Żurek (son of Wojciech). After the destruction of the Old Town in Warsaw by the Germans during the Warsaw Uprising in 1944, Dobrosław moved to Żyrardów for many years, where he lived with Irena Woźniak. Sometime after her death he married Halina Łączkowska from Żyrardów. He died in Żyrardów in 1987 and was buried in the family crypt (built by his sister Irena) in Gołąbki near Ursus. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976

Edward Manterys (10-9-1923 – 18-1-1945) Edward Manterys (10-9-1923 – 18-1-1945) Znajdź na Drzewie/ Find on tree Edward urodził się 10 września 1923r. w Kamienicy, pow. Miechów. Edward ledwie uniknął deportacji na Sybir, dokąd 10 lutego 1940r. zesłano jego rodziców i rodzeństwo. W tym czasie był w Złoczowie, gdzie uczęszczał do gimnazjum. Miał wsta do seminarium duchownego by zostać księdzem. Dnia 10 lutego 1940 roku usłyszał, że Sowieci spędzili okoliczne rodziny na dworzec kolejowy w Złoczowie. Szybko udał się tam i odszukał na peronie swoją rodzinę, mają wsiąść do wagonu. Chciał się przyłączyć do nich, ale rodzice kazali oddalić się natychmiast, by udał się na wolność. Nie chcieli, żeby i on został wywieziony na przymusowe prace i poniewierkę. Rodzice nie słyszeli od niego aż do czasu, gdy napisał do nich list do łagru w Jagszordin. Pisał, że po opuszczeniu rodziny na dworcu w Złoczowie, obawiając się aresztowania przez Rosjan, uciekł na tereny Polski okupowane przez Niemców. Ironią losu, ścigany przez Niemców, uciekł do Rosji, gdzie na Kaukazie pracował jako traktorzysta w kołchozie. Od tej pory rodzice nie mieli z nim żadnego kontaktu. Dopiero po 35 latach, jego siostrzeniec przypadkowo trafił na ślad jego dalszych losów. Z Kaukazu przyłączył się do Wojska Polskiego w Rosji, który był pod komendą rosyjskiej Armii Czerwonej. Został podporucznikiem (13 Pułk Artylerii Pancernej), pod komendą generała Maka. Jego zwiadowczy oddział liczył 300 ludzi, Polaków i Rosjan. Pełnił funkcję politycznego w swojej jednostce. W sierpniu 1944 roku Armia Czerwona wyparła Niemców pod Warszawę i zatrzymała się na prawym brzegu Wisły. Do historii już przeszła niesławna zdrada Rosji, gdy Stalin rozkazał Armii Czerwonej przeczekać, aż Niemcy stłumią szalejące wówczas Powstanie Warszawskie . Dopiero po upadku powstania, gdy Niemcy zniszczyli i wyludnili miasto, Armia czerwona w styczniu przekroczyła Wisłę i wypchała Niemców z pustego już miasta, w akcji, którą komuniści odtąd nazywają „wyzwoleniem Warszawy”. 18 stycznia 1945 roku, Edward zginął w wypadku samochodowym, gdy pijany Rosjanin potrącił go łazikiem. Podczas przerwy w walkach, jego dowódca urządził mu oficjalny pochówek z honorami na Placu Konopnickiej w Warszawie. Po wojnie jego zwłoki przeniesiono na cmentarz na Bielanach, a następnie na Powązki w Warszawie, Cmentarz Komunalny, kwatery wojskowe (grób nr. 1361/46). 35 lat potem, syn Edwarda siostry Krystyny, Jan Łącki, przypadkowo odnalazł jego nazwisko w spisie żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego. Następnie młodszy brat Edwarda, Stanisław, odszukał książkę, Trzynasty Pancerny , w której opisane są dzieje oddziału, w którym Edward służył i szczegóły jego śmierci. 21 marca 1947 roku, brat Serafina, Wojciech Manterys (17/4/1894 – 9/1/1978), napisał list do córki Serafina, Krystyny (1930 – 23/2/1982) w Nowej Zelandii, że otrzymał od Edwarda list 3/2/1943 roku, pisany 2/12/1942 roku. Wojciech miał tylko przepisany wyjątek tego listu. Wojciech tłumaczył, że podczas okupacji niemieckiej musieli ukrywać rzeczy i palić dokumenty, które Niemcy mogliby użyć przeciwko nim. Dlatego list zaginął, za co mocno przepraszał. Udało mu się uratować tylko część treści: ...krewnych i dalszych znajomych i sąsiadów, jeżeli będziecie mieli możliwość pozdrówcie wszystkich w Niedźwiedziu i Miechowie. Niechaj przeczytają ten list tak, jakby był prosto do nich pisany. Niechaj Pan Bóg ma Was w Swojej opiece, pomódlcie się za mną i za moimi rodzicami abyśmy się wszyscy spotkali razem. List posyłam przez człowieka, który jedzie na urlop do domu do Łodzi. Teraz poczta nie idzie. Myślę, że się niedługo otworzy. Ja myślę, że będzie możliwość wrócić do kraju i zobaczyć się z Wami. Mój adres: Kaukaz, miasto Ażdżanihidze, Digoskij rejon, wieś Digosa ul. Lenina Nr. 13, dom Razdanowa Sergieja. ​ Źródło: Stanisław Manterys (7-12-1935 – ) Edward was born on 10 September 1923 in Kamienica, Poland. Though his family was forcibly deported to Russia's Soviet Union on 10 February 1940, he narrowly escaped. At that time he was away from home boarding in Złoczów while attending high school (he was intending to go to a seminary to become a Catholic priest). On that day (10 February) he heard the news that Poles were being marshalled from their homes by Soviet soldiers and taken to the Złoczów railway station. Edward quickly arrived on the scene to find his family gathered on the platform nearest the station building and next to a waiting goods train. He wanted to join his family but his parents ordered him to flee for his own freedom and safety, because certain imprisonment and servitude in a far away place awaited them. The next the family heard from Edward was at their forced-labour camp in Yagshordin, Russia. He wrote from the Caucasus informing them that, fearing imprisonment by the Russians, he fled to German-occupied Poland, but then ironically had to escape from the Germans to the Caucasus in Russia where he was working as a tractor driver. From there he joined the Polish army (the Kościuszkowcy) which was under the direct command of the Russian Red Army, and marched with them to drive the Germans back west away from Poland. Edward became a 2nd lieutenant in the 13th Cavalry Regiment (13 Pułk Artylerii Pancernej) under the command of General Mak. His regiment was a reconnaissance unit (approx 300 people) representing a mixture of Russians and Poles. A function of his position as 2nd lieutenant was to be a “propagandist” for his regiment to tow the Red Army line. The Red Army pushed the Germans back to Warsaw around August 1944. In what is now a historic moment of betrayal in World War II, the Red Army (which included Edward) waited and watched on the eastern bank of the Vistula (Wisła) River until the Germans suppressed the Warsaw Uprising . Only after the German’s finally succeeded, destroying and emptying the city, did the Red Army finally cross the river in January 1945 and drive the Germans out of a now empty city, in what has since been called by the communists as the “liberation” of Warsaw. Soon after on 18 January 1945, Edward was run over on a Warsaw street by a drunken Russian driver. During a lull in the fighting, Edward’s commanding officer gave him a proper burial nearby with all the honours on the Plac Konopnickiej in central Warsaw. After the war his body was moved to the Bielany Cemetery and finally from there to Powązki Cemetery, Army Quarter, Communal Section (grave no. 1361/46) in Warsaw. While the family was in the forced-labour camp in Russia they lost track of him (except for that one letter from the Caucasus). It wasn’t until 35 years after his death that his New Zealand-born nephew Jan Łącki (Krystyna’s son) finally learned of Edward’s fate after finding a book of those killed in the Polish army under Soviet command. In 1979, Edward’s brother Stanisław found another book, Trzynasty Pancerny , which is a history of Edward’s regiment and described his manner of death. On 21 March 1947, Wojciech Manterys (17-4-1894 d.9-1-1978) wrote to Edward’s sister Krystyna (b.1930 d.23-2-1982) in New Zealand that he had received a letter from Edward on 3-2-1943 dated around 2-12-1942. Only an excerpt survived because, as uncle Wojciech explained, “during the German occupation we had to hide things, burn the papers, because the Germans would take it away from us or use it against us. So that is why the letter was lost, which I regret very much. From my copy of Edward’s letter I managed to save only a few words:” "...If it is possible, please give my greetings to my relatives, distant acquaintances and neighbours. Regards to all in Niedźwiedź and Miechów – this letter is written to them as well. May God take care of you, and please pray for me and my parents so we could be reunited. I’m sending this letter with someone who is travelling back home to Łódź for his holidays. The post office is not currently operating. I think it will be open again soon. I think it should be possible to return back to Poland and see you all. My address is c/o Kazdanow Sergiej 13 Lenin Street, Azdzanihidze city, Digosskij region, Caucasus." ​ Source: Stanisław Manterys (7-12-1935 – )

Adolf (3-6-1897 – 1973) & Helena Manterys ​Adolf (3-6-1897 – 1973) & Helena Manterys Znajdź na Drzewie/ Find on tree Adolf Manterys był przez długie lata wójtem w Racławicach, (które mieściły gminny urząd terytorialny a także parafie dla wsi Miroszów). W czasie okupacji hitlerowskiej przesyłał do rodziny w Miroszowie (w ramach tajnej okupacji podziemnej) osoby, które należało ukrywać. Potem zamieszkał z żona i dziećmi w Miechowie, gdzie zmarł około 1975 roku. Żona Helena i dwoje dzieci – Ida i Leszek (wykształceni, z własną rodziną) mieszkali w Krakowie. Adek (tak go nazywano) był bardzo sympatyczny, prosty w sposobie bycia, obydwoje bardzo przystojni i zgodni. W ogóle lubił mocny słownik i używał go również po wojnie wobec różnych ówczesnych wszechwładnych „towarzyszy” w Miechowie, gdzie działał później społecznie. A że był inteligentny, rzeczowy i uczciwy, wiec mógł sobie na to pozwolić. Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku Adolf Manterys was a county head (or mayor) of Racławice, the administrative centre of the district at that time. During the German occupation he would send people who were hiding from the Gestapo to his family in Miroszów. He then lived with his wife Helena and children in Miechów, where he died in 1975. His wife and children Ida and Leszek (both educated and with their own families) lived in Kraków. Adolf (called “Adek” ) was very friendly and unaffected. Both were very handsome and agreeable. He liked using strong language and used it also after the war towards various all-powerful communist party officials in Miechów, where he was later active in the community. He got away with it because he was intelligent, factual and honest. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976

Skontaktuj się z nami/ Contact us Wysłać

Maryanna (Manterys) & Wojciech Żurek Znajdź na drzewie/Find on tree Maryanna (Manterys) i Wojciech Żurek byli z Przesławic. Świadkami na ich zapowiedziach przedślubnych 4-2-1807 byli Wojciech Polasz i Mateusz Goniec. Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach Diecezjalnych w Kielcach: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1050417) Maryanna (Manterys) & Wojciech Żurek were from Przesławice. Witnesses to their engagement on 4-2-1807 were Wojciech Polasz and Mateusz Goniec. Source: Birth, death and marriage records from the Archdiocesan Archives in Kielce, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1050417

Mikołaj (16-11-1845 – 12-12-1890) & Katarzyna (Lech, 1848 – ) Manterys Znajdź na drzewie/Find on tree Mikołaj (1843 – ) i Katarzyna (Lech, 1848 – ) Manterys mieszkali w Pojałowicach, w parafii Nasiechowice.(1) Jego rodzicami chrzestnymi byli Tomasz Żurek i Agnieszka Nagla. Świadkami jego narodzin byli Tomasz Żurek (36) i Filip Nagło (20), zarówno rolnik z Pojałowice.(2) Świadkami śmierci ich syna Józefa Manterysa (2-2-1886 – 26-9-1892) byli Piotr Cerula (50) i Błażej Saklak (60) z Pojałowic.(3) Świadkami jego śmierci byli Piotr Cerula (50) i Błażej Saklak (60) from Pojałowic.(4) Świadkami śmierci ich córki Marianny Manterys (19-8-1881 – 11-4-1887) byliczynszownicy Piotr Cerula (40) i Błażej Saklak (50) oboje z Pojałowic.(5) Świadkami śmierci ich syna Adama Manterysa (1-12-1883 – 9-7-1884) bylikoloniści Piotr Cerula (40) i Błażej Saklak (50) oboje z Pojałowic.(6) Świadkami śmierci ich córki Ewy Manterys (4-12-1874 – 6-3-1879) byli Tomasz Manterys (38) (prawdopodobnie to Tomasz Manterys, 21-12-1840 – 9-2-1916) i Paweł Wojtas (48), oboje czynszownicy z Pojałowic.(7) Katarzyny rodzice– Wawrzyniec and Marianna Lech (Nawrot).(8) 1. Księgi parafialne w Archiwum Diecezjalnym w Kielcach 2. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr. img_5208 3,4. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr. img_2306 5. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr. img_2325 6. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr. img_2346 7. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie nr: img_2387 8. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2016 roku (E Jakubas), nr: k890 Mikołaj Manterys (16-11-1845 – 12-12-1890) was baptised in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice.(1) He lived in Pojałowice.(2) His godparents were Tomasz Żurek and Agnieszka Nagło. The witnesses to his birth were Tomasz Żurek (36) and Filip Nagło (20), both farmer from Pojałowice.(3) Witnesses to his death were Piotr Cerula (50) and Błażej Saklak (60) from Pojałowice.(4) The witnesses to the death of their daughter Marianna Manterys (19-8-1881 – 11-4-1887) were czynszownik Piotr Cerula (40) and Błażej Saklak (50) both from Pojałowice.(5) The witnesses to the death of their son Adam Manterys (1-12-1883 – 9-7-1884) were koloniści Piotr Cerula (40) and Błażej Saklak (50) both from Pojałowice.(6) The witnesses to the death of their daughter Ewa Manterys (4-12-1874 – 6-3-1879) were Tomasz Manterys (38) (likely to be Tomasz Manterys, 21-12-1840 – 9-2-1916) and Paweł Wojtas (48), both tenant farmers from Pojałowice.(7) Katarzyna's parents were Wawrzyniec and Marianna Lech (Nawrot).(8) 1. Parish records in the Kielce Diocesan Archives 2. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: img_2306 3. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: img_5208 4. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: img_2306 5. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: img_2325 6. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: img_2346 7. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice, photo ref: img_2387 8. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo by E Jakubas, taken 2016, ref: k890

Franciszek (27-1-1880 – 10-5-1949) & Łucja Manterys (Małkiewicz, ca.1882 – 1959) Znajdź na drzewie/Find on tree Franciszek i Łucja Manterys wzięli ślub 25-9-1907 w Sławicach Szlacheckich. Świadkowie: Florian Manterys (30), prawdopodobnie jego brat,ł oraz Leon Dynka (33). Zapowiedzi ich ślubu publicznie ogłoszone 12-9-1907. Byli rolnikami ze Sławic Szlacheckich. Ojcem Franciszka Manterysa był Jan. Jego matka była Marianna Manterys (Łazarczyk, ca.1845 – ), która nie żyła w czasie ślubu.(1) ​ Rodzicami chrzestnymi ich syna Edwarda Manterysa (23-5-1920 – 29-6-1920) byli Wincenty Cała i Wiktoria Manterys (możliwie, że Wiktoria była krewną Edwarda. Ona poślubiła Józefa Chyżego dwa lata potem). Świadkami byli Florian Manterys lat 44 (możliwe, że Florian był bratem ojca Edwarda) i Piotr Skucha (35) – oboje rolnicy ze Sławic Szlacheckich.(2) ​ Franciszek Manterys (mający lat 48 w dniu 1-2-1948) był świadkiem na ślubie Jana Miszczyka.(3) ​ Franciszek i Łucja kupili ziemię w Zielenicach i nazwali ją Manteresówką lub Manterysówką. Wykonali trzy nieudane próby wykopania studni.(4) ​ Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Sławicach Szlacheckich: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. (1) p1080012 & (2) p1080060, (3) p1080070) 4. Michała Gamrata wywiad z Teresą Sztajnke (synową Zofii Midro/Manterys, ur. ca. 1917 r., Która później ożenił się ponownie z Otto Sztajnke) w Zielenicach 2018 r Franciszek and Łucja Manterys were married on 25-9-1907 in Sławice Szlacheckie. Witnesses to the wedding were Florian Manterys (30), who was likely his brother, and Leon Dynka (33). Their wedding was publicly announced (banns) on 12-9-1907. They were farmers in Sławice Szlacheckie. Franciszek Manterys’ father was Jan. His mother was Marianna Manterys (Łazarczyk, ca.1845 – ), who was deceased at the time of Franciszek’s wedding.(1) ​ Godparents to their son Edward Manterys (23-5-1920 – 29-6-1920) were Wincenty Cała and Wiktoria Manterys (possibly his cousin before she married Józef Chyży two years later). Witnesses were Florian Manterys (likely his father’s brother, aged 44) and Piotr Skucha (35) – both farmers from Sławice Szlacheckie.(2) ​ A Franciszek Manterys (age 48 on 1-2-1948) was recorded as being a witness to the wedding of Jan Miszczyk.(3) ​ Franciszek and Łucja bought land in Zielenice and named it Manteresówka or Manterysówka. They made three unsuccessful attempts to dig a well.(4) ​ Source: Birth, death and marriage records from the Sławice Szlacheckie parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: (1) p1080012 & (2) p1080060, (3) p1080070 4. Interview with Teresa Sztajnke (daughter in law of Zofia Midro/Manterys, born ca.1917, who later remarried Otto Sztajnke) in Zielenice 2018 by Michał Gamrat

Mieczysław (28-11-1932 – ) & Halina Manterys (Gibek, 5-8-1931 – 17-12-1982) Znajdź na drzewie/Find on tree Mieczysław (28-11-1932 – ) i Halina Manterys (Gibek, 5-8-1931 – 17-12-1982) wzięli ślub 26-12-1954, na którego świadkami byli Hieronim Gibek z Kaliny Rędziny i Władysław Piwowarski z Pojałowic.(1) Mieczysław był rolnikiem zamieszkałym w Kalinie Las. Jego drugie imię Ryszard, nadane na chrzcie 10-12-1932. Świadkami urodzenia: Józef Krzyżkiewicz i Franciszek Dróżdż, oboje z Kaliny a jego rodzice chrzestni: Jan Piwowarski i Zofia Dróżdż. Haliny drugie imię Maria nadane na chrzcie 15-8-1931.(2) Mieszkali w Kalinie Rędziny gdy urodził się ich syn Jan w 1956r. Haliny rodzice: Hieronim i Zofia Gibek (zd Tondos).(3) Mieczysław owdowiał (jego żona Halina pochwana 20-12-1982 w Miechowie). Trzy lata potem poślubił Zofię Dróżdż (Duniec) 9-11-1985 w Kalinie Wielkiej.(4) Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Miechowie: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. (1) p1060887, (2) p1060697, (3) p1060887, (4) p1060841) Mieczysław (28-11-1932 – ) & Halina Manterys (Gibek, 5-8-1931 – 17-12-1982) were married on 26-12-1954. Witnesses to the wedding were Hieronim Gibek from Kalina Rędziny & Władysław Piwowarski from Pojałowice.(1) Mieczysław was a famer who at the time was residing in Kalina Las. His middle name Ryszard and was baptised 10-12-1932. Witnesses to his birth were Józef Krzyżkiewicz & Franciszek Dróżdż, both from Kalina and his godparents were Jan Piwowarski & Zofia Dróżdż.(2) Halina’s midde name was Maria and she was baptised on 15-8-1931.(3) They resided in Kalina Rędziny at time of son Jan’s birth in 1956. Halina’s parents were Hieronim and Zofia Gibek (Tondos). Mieczysław was widowed (his wife Halina was buried on 20-12-1982 in Miechów) and three years later married Zofia Dróżdż (Duniec) on 9-11-1985 in Kalina Wielka.(4) Source: Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: (1) p1060887, (2) p1060697, (3) p1060887, (4) p1060841

Marianna (Manterys) 1-11-1903 – 1-6-1984 & Andrzej Rębelski (17-11-1900 – 25-3-1981) Znajdź na drzewie/Find on tree Marianna Rębelska (Manterys) urodziła się 1.11.1903r. Podobnie jak starsza siostra po szkole powszechnej ukończyła roczną szkołę gospodarską w Niszkowie. Bystra, pogodna, dowcipna – ojciec mówił, że ma „umysł prawniczy”. Podobnie jak jej rodzeństwo w wolnych chwilach czytała książki, które ojciec (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946) otrzymał jako nagrodę zdobytą na wystawie rolniczej. Po wyjściu za mąż za Andrzeja Rębelskiego w 1929 roku w Radzyminie (gdzie ojciec kupił 15-morgowe gospodarstwo rolne), wspomagała matkę i młodsze rodzeństwo przywożąc produkty spożywcze do Warszawy. Mieszkała tam rodzina w trudnych warunkach materialnych (matka, Julia pracująca dorywczo, Mieczysław w wojsku, Dobrosław pracujący, Irena i Zofia w szkole – w pokoiku z kuchenką bez wygód). Poprzednio przez pewien czas cała rodzina mieszkała w Radzyminie, przed i po wyjściu za mąż Marii, która w czasie II wojny światowej w 1944 roku zmuszona została z trojgiem małych dzieci do opuszczenia domu w związku z działaniami wojennymi. Mąż jej Andrzej został w tym czasie wywieziony przez Niemców do fabryki w Hadze na przymusowe roboty. Przeżył tam ciężkie bombardowania alianckie. Po wkroczeniu wojsk amerykańskich przebywał w szpitalu. Wrócił w listopadzie 1946 roku. Gospodarstwo w czasie działań wojennych zostało zniszczone – częściowo przez pożar, potem w czasie działań wojennych trwających kilka miesięcy (zdobywanie przez Rosjan okupowanej w styczniu Warszawy). Piękny sad prowadzony pod nadzorem i według projektu wuja Wojciecha Żurka został zniszczony i wycięty. Po zakończeniu działań wojennych dom został w miarę możliwości ponaprawiany i rodzina w dalszym ciągu w nim mieszkała, ale gospodarstwo nigdy nie zostało odbudowane. Maria po śmierci męża (1981 rok) ze względu na stan zdrowia nie mogła pozostać sama. W 1982 roku wyjechała. Leczyła się u córki Barbary w Krakowie i u córki Anny w Warnowie. Zmarła w Warnowie 1.06.1984r. Pochowana w Radzyminie. Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku Marianna Rębelska (Manterys) , after finishing primary school, graduated from the one-year agricultural school in Mieszków. She was bright, cheerful and witty – her father (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946) said she had a lawyer’s mind. Like her siblings, she read books in her spare time, which her father had won as a prize at an agricultural exhibition. After marrying Andrzej Rębelski in 1929 in Radzymin (where her father purchased 21 acres), she helped her mother and younger siblings by taking farm products to them in Warsaw. The family lived there in difficult material conditions (her mother and Julianna worked sporadically, brother Mieczysław was in the army, brother Dobrosław worked, sisters Irena and Zofia were at school – all of them in a small room with kitchenette and no amenities). Before that the whole family lived in Radzymin, before and after Maria became married, who during World War II in 1944 was forced to leave home with her three children because of military activities there. Her husband Andrzej was at that time taken by the Germans to forced labor in a factory in The Hague. He survived the heavy bombardment by the Allies. After the entry of American troops he stayed in a hospital. He returned in November 1946. The farm was destroyed during the hostilities – partly by fire, later by fighting which lasted several months (during the Russian advance on Warsaw in January 1945). The beautiful garden maintained under the supervision and design of uncle Wojciech Żurek had been destroyed and cut down. After the hostilities had ceased the house was repaired as best they could and the family continued to live there, but the farm was never brought back into production. After her husband’s death in 1981 Marianna, because of poor health, could no longer remain there. She left in 1982. She convalesced at her daughter Barbara’s in Kraków and daughter Anna’s in Warnów. She died in Warnów on 1 June 1984 and is buried in Radzymin. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976

Andrzej (12-10-1962 – ) & Ewa Manterys (Bilska, 26-2-1967 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree Andrzej i Ewa Manterys wzięli ślub 30-9-1985 w Miechowie. Świadkowie: Dariusz Kalisz (27) Racławice i Ewa Przematowska (?) (22) z Miechowa. Andrzej, drugie imię Paweł. Ochrzczony 22-12-1962 w Miechowie. Rodzice chrzestni Tadeusz Zaich and Józefa Zaich, oboje z Siedliska. Ewa chrzczona 26-3-1967 w Miechowie. Jej rodzice Julian i Krystyna Bilski (zd. Regucka). Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Miechowie: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1060900 & p1060761) Andrzej and Ewa Manterys were married on 30-9-1985 in Miechów. Witnesses to the marriage were Dariusz Kalisz (27) from Racławice and Ewa Przematowska (?) (22) from Miechów. Andrzej’s middle name Paweł and was baptised 22-12-1962 in Miechów. Godparents were Tadeusz Zaich and Józefa Zaich, both from Siedliska. Ewa was baptised on 26-3-1967 in Miechów. Her parents Julian and Krystyna Bilski (Regucka). Source: Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1060900 & p1060761