%20b_1868%20d_24-1.jpg)
Stanisława Dąbkowska (Manterys) ukończyła szkołę powszechną w Miroszowie (zbudowaną przez ojca). Później ukończyła Szkołę Gospodarczą (z pełnym rocznym pobytem w sąsiedniej wsi Mieszków), zorganizowane przez ówczesne tamtejsze ziemiaństwo. Szkoła ta dawała nie tylko umiejętności ściśle gospodarcze, ale także kształtowała postawy obywatelskie, zainteresowania kulturalne itp. Stanisława była bardzo słabego zdrowia – przeszła tyfus i czerwonkę w czasie I wojny światowej, gdy na tamtych terenach przetaczały się wojska rosyjskie i austriackie. Wyszła za mąż (5 Stycznia 1921) za Józefa Dąbkowskiego, rolnika, zaangażowanego w działalność społeczną (budowa mleczarni itp.) oraz polityczną (ruch ludowy), za co został skazany na długoletnie więzienie po II wojnie światowej w okresie PRL. Żona towarzyszyła i pomagała mężowi w tych działaniach. Odległość między jej rodzinnym Miroszowem a Sielcami, gdzie zamieszkała, wynosiła 10 km, które wówczas można było przebyć jedynie pieszo, rowerem, lub jakimś pojazdem konnym. To utrudniało jej kontakty z rodziną, z którą była bardzo silnie uczuciowo związana. W późniejszym okresie życia kilkakrotnie odwiedzała rodzinę (Radzymin, Ursus). Wybuch wojny w 1939 roku zastał ją w Warszawie, gdzie się leczyła u siostry Ireny. Po ukończeniu działań wojennych wróciła z siostrą Zofią do swego domu, do męża, na wieś. Tam zmarła 18 grudnia 1978 roku w niedługim czasie po śmierci męża. Pochowana na cmentarzu parafialnym w Dzierążni koło Skalbmierza, pow. Miechów, woj. Kieleckie). Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku
Stanisława Dąbkowska (Manterys) was born in Miroszów, finished primary school (built by her father) there and completed a full year at Agricultural School (organised by the local gentry) while living in the neighbouring village Mieszków. The school not only taught practical farming skills but also civic responsibilities, cultural interests, etc. She had poor health – she survived typhus and dysentery during World War I, during the period of fighting between the Russian and Austrian armies. Stanisława married Józef Dąbkowski on 1 January 1921. He was a farmer engaged in community activities (building a milk factory, etc) and politics (people’s reform movement), for which he was sentenced to many years in prison after World War II by the communist authorities. His wife accompanied and assisted him in these activities. The distance between her native Miroszów and Sielce was 10km, which in those days was traversed only on foot, bicycle or horsedrawn vehicles. This made contacts with her family difficult, with whom she had a deep attachment. In later life she visited the family a number of times (in Radzymin and Ursus). The start of World War II found her in Warsaw, where she convalesced at her sister Irena’s home. After the war she returned to her home and husband with her sister Zofia. She died there on 18 December 1978 soon after the death of her husband. She is buried in the parish cemetery in Dzierążnia, Miechów. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976