Search Results

Mieczysław (28-3-1909 – 3-1-1995) & Stanisława (Ławruszonis, 11-11-1911 – 3-4-1990) Znajdź na drzewie/Find on tree Mieczysław Manterys urodził się 8-3-1907. Po ukończeniu szkoły powszechnej ojciec (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946) umieścił go w Szkole Rolniczej (z internatem) w Szczelinie koło Warszawy. W późniejszym życiu nie miał możliwości prowadzenia gospodarstwa rolnego, ale zawsze bardzo chętnie uprawiał działki. Po odbyciu służby wojskowej pracował w instytucjach państwowych – najpierw krótko (jako kierowca), a w trakcie i ukończeniu szkoły średniej – jako urzędnik na stanowiskach kierowniczych średniego szczebla administracyjnego. Przez ostatnie lata przed II wojną światową był zatrudniony w Warszawie w instytucji wojskowej – Straży Granicznej – chroniące zachodnie granice kraju (Korpus Ochrony Pogranicza – wschodnie granice II RP.). Z tej instytucji otrzymał ładne mieszkanie służbowe (3-izbowe z wygodami) przy ul. Bednarskiej, z wejściem od Placu Bankowego, do którego wraz z nim przeprowadziły się ze Starego Miasta: Matka, siostry Julia, Irena (studiująca), Zofia (pracująca). Wkrótce Julia wyszła za mąż i wyjechała, Mieczysław ożenił się (ze Stanisławą Ławruszonis). Wraz ze zmianą pracy Mieczysław wynajął mieszkanie przy ul. Pańskiej 16 (w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła Wszystkich Świętych), do którego wprowadził się z żoną, matką i Zofią (Irena zaczęła pracować we własnym gabinecie dentystycznym). Po wybuchu wojny w 1939 roku, w pierwszych dniach września matka, siostra Stanisława, (która przyjechała w odwiedziny) i Zofia oraz kilkuletnia córka Mieczysława (Jadzia) przeszły przez most Kierbedzia (obecnie Śląsko-Dąbrowski) na Pragę (już padały bomby do Wisły, a na ulicy leżeli zabici) do kolejki na ul. Stalowej, aby dostać się do Radzymina, do siostry Marii. Z powodu nalotów pasażerowie musieli w pewnym momencie uciekać w pobliskie zagony kartofli. Mieczysław z żona pozostali w Warszawie ze względu na charakter pracy (on w instytucji państwowej, ona w telefonach m/m). Przeżyli, po zakończeniu działań wojennych dotarli do Radzymina, wrócili z córką na ul. Pańską, z której później zostali wysiedleni przez okupacyjne władze hitlerowskie, gdyż ulica została włączona do getta żydowskiego. Mieczysław unikał władz niemieckich (jak większość Polaków należał do jednej z organizacji konspiracyjnych – starał się zmienić swój wygląd zewnętrzny), wyjechał z rodziną na wieś pod Kraków (Niedźwiedź – tam urodziła się druga córka Alicja), gdzie zatrudnił się w urzędzie gminnym, dzięki czemu miał możliwość handlowania mięsem, co było niebezpieczne w warunkach okupacyjnych, ale polepszyło warunki bytowe rodziny). Następnie wyjechał do Bydgoszczy, a później do Gdańska, gdzie mieszkał długie lata (po zakończeniu wojny) z żoną i córkami, pracując jako wyższy urzędnik w Polskich Kolejach Państwowych. Przeszedł także odpowiednie szkolenia jako przewodnik turystyczny po Gdańsku i w tym charakterze długo pracował, także będąc na emeryturze. Po rozwodzie z żoną zamieszkał sam, pomagał finansowo starszej córce Jadwidze (z rodziną) w Gdańsku. Kiedy zachorował, leczył się najpierw w Gdańsku, potem wyjechał z młodszą córką Alicją do Kanady, gdzie zmarł 3-1-1995 roku. Zwłoki uległy kremacji. Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku After completing primary school, Mieczysław Manterys’s father (Stanisław Manterys 18-9-1874 – 1946) sent him to the agricultural boarding school in Szczelin near Warsaw. In later life he had no opportunity to work on the land but always willingly tended the allotments where he lived. After completing military training he worked in government institutions – firstly for a short time as a tailor and later, after completing secondary school, as a supervisory clerk in middle levels of administration. In the latter years before World War II he worked in a military institution in Warsaw – the Border Guards – guarding Poland’s borders. This institution gave him a nice official apartment (three rooms with amenities) in Bednarska Street (entry from the Plac Bankowy). His mother, sisters Julianna (still studying) and Zofia (working) moved in with him. Soon after, Julianna married and left. Mieczysław married Stanisława Ławruszonis and rented an apartment in 16 Pańska Street (next to the All Saints’ church), where he moved in with his wife, mother and Zofia. Irena started work in her own dental clinic. After the outbreak of war in 1939, on the first day of September, sister Stanisława (who was here on a visit) and Zofia, with several-years old daughter of Mieczysław (Jadzia), crossed the Vistula River over the Kierbedź bridge (now the Śląsko-Dąbrowski bridge) to Praga, while bombs were already falling into the river and dead bodies lay on the streets. They came to the railway station on Stalowa Street, trying to get to Radzymin to their sister Marianna. Because of air raids the passengers at one point had to run and hide in the potato fields nearby. Mieczysław and his wife remained in Warsaw because of the nature of his work (he in a government institution, she as an intercity telephonist). They survived and after the fighting ceased they arrived in Radzymin to collect their daughter and returned to Warsaw to Pańska Street, from where they were eventually evicted by the Germans to make room for the Jewish ghetto being established there by the Germans. Mieczysław avoided the German authorities (like most Poles he belonged to one of the underground conspiracies and tried to change his physical appearance). He departed with his family to a village near Kraków (in Niedźwiedź where his second daughter Alicja was born). He found a job in the county offices through which he was able to carry on a clandestine meat trade, which was dangerous under the occupation but improved the family’s conditions. He subsequently went to Bydgoszcz and later to Gdańsk, where he lived for many years after the war with his wife and daughters, working as a high official with the Polish State Railway. He trained as a tourist guide in Gdańsk and worked at this for many years, which he continued to do in his retirement. After his divorce from his wife, he lived alone while financially helping his elder daughter Jadwiga and her family in Gdańsk. When he fell ill he was treated first in Gdańsk, then left with his younger daughter Alicja to Canada, where he died on 3 January 1995. His body was cremated. Biography by Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) based on information from Marianna Urbańska (Manterys) in approximately 1978; Stanisława Dąbkowska (Manterys) (18-9-1897 – 18-12-1978) between 1975 and 1978; Marianna Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 in approximately 1976

Tadeusz Manterys (son of/jego ojcem Piotr Manterys (1-10-1877 – 1953) Znajdź na drzewie/Find on tree Tadeusz Manterys fryzjer w Prudniku. Tadeusz Manterys was a barber in Prudnik.

Olga (Manterys, 23-1-1943 – ) & Jan Pielka Znajdź na drzewie/Find on tree Olga Czesława Pielka (Manterys, 23-1-1943 – ). W czasie jej narodzin, jej rodzice mieszkali w Kalinie Rędziny. Ochrzczona w Kalinie Rędziny 8-9-1943. Świadkami I rodzicami chrzestnymi byli: Hieronim Manterys (jej stryj, zmarł 1-2-1944) i Honorata Gąsiorek z Kaliny Rędziny. Jej ojciec Czesław Manterys nie był obecny przy chrzcie, bo został zabrany do Niemiec na prace przymusowe (II wojna światowa). Zmarł w tym samym roku. Olga poślubiła Jana Pielkę 23-4-1961. Orginalnie zapisane w parafii Kaliny Wielkiej . Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Miechowie: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1060721) Olga Czesława Pielka (Manterys, 23-1-1943 – ). Her parents resided in Kalina Rędziny at time of her birth. She was baptised in Kalina Rędziny on 8-9-1943. Her godparents and witnesses were Hieronim Manterys (her uncle, died 1-2-1944) and Honorata Gąsiorek from Kalina Rędziny. Her father Czesław Manterys was absent at the baptism because he had been taken to Germany for forced labour and died that same year. Olga married Jan Pielka on 23-4-1961. Originally recorded in the Kalina Wielka parish. Source: Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1060721

Anna (Manterys, 6-4-1920 – ) & Józef Deka (ca.1911 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree Anna (Manterys, ca.1919 – ) i Józef Deka (ca.1911 – ) wzięli ślub 27-11-1938 roku w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji w Nasiechowicach. Świadkami byli Józef Kowar i Jan Pabjanczyk, obojewłościaniez Nasiechowic.(1) Anna pochodziła z Nasiechowic.(2) Józef’srodzice: Jakub i Józefa Deka (Musiał) z Janowiczek, parafia Racławice.(3) Ślub był poprzedzony trzema zapowiedziami w parafiach w Racławicach i Nasiechowicachw dniach 6, 13 i 20 listopada 1938 roku. Nie było podpisania umowy przedślubnej. Rodzice udzielili zezwolenia na ślub.(4) 1,2,3,4.Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2014 roku, nr: 2208 Anna (Manterys, ca.1919 – ) and Józef Deka (ca.1911 – ) were married on 27-11-1938 in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Witnesses were Józef Kowar and Jan Pabjanczyk, both farmers from Nasiechowice.(1) Anna was from Nasiechowice.(2) Józef’s parents were Jakub and Józefa Deka (Musiał) from Janowiczki, Racławice parish.(3) The marriage was preceded by three banns in the Racławice and Nasiechowice parish churches on 6, 13 and 20 November 1938. No prenuptial agreement was made and their parents granted permission for the marriage.(4) 1,2,3,4.Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2014, photo ref: 2208

Tomasz (7-3-1986 – ) & Katarzyna (Czopek, 1986 – ) Manterys Znajdź na drzewie/Find on tree Tomasz Manterys urodził się i mieszka w Krakowie. Jego syn Piotr Manterys (5-2-2014 – ) też urodził się w Krakowie. Źródła: Zbigniew Manterys (23-1-1960 – ) Tomasz Manterys was born and lives in Kraków. His son Piotr Manterys (5-2-2014 – ) was also born in Kraków. Source: Zbigniew Manterys (23-1-1960 – )

Roman Manterys (9-10-1908 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree Roman Manterys geodeta, mierniczy, ożenił się is mieszkał w Cieszynie. Bezdzietny. Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) wspomina: “Pamiętam, że był to chłopak o subtelnej urodzie – nie był podobny do swych braci; mocnych, męskich typów.” Roman Manterys was a surveyor. He married and lived in Cieszyn and was childless. Zofia Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) says: “I remember him as a boy of subtle good looks – he did not resemble his brothers with their strong, manly appearance.”

Stefania (Manterys, 19-7-1904 – 1994) & Jan Piwowarski Znajdź na drzewie/Find on tree Stefania (Manterys, 19-7-1904 – 1994) & Jan Piwowarski wzięli ślub w 26-2-1924 roku w kościeleśw. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Stefania pochodziła prawdopodobnie z Zarogowa, bo tam mieszkali jej rodzice.(1) Jana rodzice – Jakub and Marianna Piwowarski (Klimczyk).(2) 1,2. Akta w parafii św. Wita, Modesta i Krescencji, Nasiechowice. Zdjęcie z 2016 roku (E Jakubas), nr: MG9861 Stefania (Manterys, 19-7-1904 – 1994) & Jan Piwowarski were married in 26-2-1924 in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Stefania was likely from Zarogów because her parents lived there.(1) Jan's parents were Jakub and Marianna Piwowarski (Klimczyk).(2) 1,2. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2016 (E Jakubas), photo ref: MG9861

Zdzisława Markiewicz (Manterys) 12-5-1928 – 5-11-2010 Znajdź na drzewie/Find on tree Zdzisława Markiewicz (Manterys) urodzona w Miroszowie. Do szkoły Podstawowej uczęszczała w Miroszowie, Racławicach i Parkoszowicach. Uzupełnienie nauki z przedmiotów, które w czasie okupacji niemieckiej były zabronione, jak również z zakresu pierwszej i drugiej klasy gimnazjalnej zdobywała na tajnych kompletach. Po zakończeniu wojny rozpoczęła naukę w Gimnazjum im. T Kościuszki o profilu humanistycznym zakończone maturą. Zgodnie ze swoim zamiłowaniem i powołaniem rozpoczęła dwuletnie studia w szkole pielęgniarskiej w Łodzi i po jej zakończeniu otrzymała tytuł Pielęgniarki Dyplomowanej. Pracę zawodową zgodnie z nakazem rozpoczęła w szpitalu w Warszawie zamieszkując u jej cioci Ireny Manterys (20-10-1913 – 21-7-1976) w Ursusie. W 1954 r. wyszła za mąż inż. Markiewicza z Działoszyc i zamieszkali w miejscu jego pracy na Śląsku w Sosnowcu, a następnie w Ząbkowiczach k/Będzina. Tam też podjęła pracę w Ośrodku Zdrowia gdzie przepracowała do osiągnięcia wieku emerytalnego. W 1972 r. zmarł jej mąż i pozostała ze wszystkimi problemami z siedemnastoletnią córka Elżbietą i szesnastoletnim synem Markiem. Dzięki swoim zdolnością organizacyjnym i pracowitością pokonała wszelkie życiowe trudności. Córka Elżbieta ukończyła Wydział Sanitarny na Politechnice Krakowskiej i pracuje w Ochronie Środowiska, syn Marek Akademię Sztuk Pięknych w Katowicach i tam pracuje jako nauczyciel akademicki. Zdzisława jako dziecko była wątła i podatna na wszelkiego rodzaju choroby, na szczęście z wiekiem wszystko to minęło. Niezmierne czuła na wszelkie ludzkie cierpienia. Nade wszystko przekłada życie i więzi rodzinne. Zdzislawa Markiewicz (Manterys) was born in Miroszów. She attended primary school in Miroszów, Racławice and Parkoszowice. The subjects which were forbidden during the German occupation, from the first and second grade high school, she gained in clandestine classes. After World War II she began humanistic studies at the Tadeusz Kościuszko High School from which she matriculated. Zdzisława began a two-year course in the school of nursing in Łódź and on its completion became a qualified nurse. She was assigned to compulsory duties at a Warsaw hospital. She resided with her aunt Irena Manterys (20-10-1913 – 21-7-1976) in Ursus. In 1954 Zdzisława married engineer Józef Markiewicz from Działoszyce. They lived near his work place in Sosnowiec and later in Ząbkowice near Będzin. She started work there in the local health centre where she worked until her retirement. Her husband died in 1972, leaving her with the 17 year-old daughter Elżbieta and 16 year-old son Marek. Thanks to her organisational skills and hard work she overcame all her difficulties. Elżbieta graduated from the Faculty of Sanitary at Kraków University of Technology and worked in Environmental Protection. Marek graduated from the Fine Arts Academy in Katowice and works there as a teacher. Zdzisława as a child was a frail and vulnerable to all kinds of disease, which she fortunately overcame with age. She was very sensitive to all human suffering, and values life and family ties above all.

Paweł Manterys (6-11-1997 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree Paweł Manterys (6-11-1997 – ) urodził się w Miechowie. Ochrzczony 4-1-1998 w Miechowie. Rodzice chrzestni Dariusz Manterys (28) z Zarogowai Jolanta Włodarczyk (29) z Miechowa. Źródła: Zdjęcia zrobione w 2013 r. w Archiwach parafialnych w Miechowie: Akta urodzin, zgonów i ślubów (zdjęcie nr. p1060794) Paweł Manterys (6-11-1997 – ) was born in Miechów. He was baptised on 4-1-1998 in Miechów. His godparents were a Dariusz Manterys (28) from Zarogów and Jolanta Włodarczyk (29) from Miechów. Source: Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1060794

Tadeusz Manterys (1-11-1952 – 17-5-2000) Znajdź na drzewie/Find on tree Tadeusz Manterys został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Krakowie – Grębałowie. Tadeusz Manterys was buried in the Communal Cemetery of Krakow – Grębałów. `

Anna Urbanowicz (Manterys, 4-7-1931 – ) & Leopold Urbanowicz (8-4-1927 – ) Znajdź na drzewie/Find on tree Anna Urbanowicz (Manterys) urodziła się w Zarogowie. W 1936 roku jej rodzice przeprowadzili się z małych posiadłości w Zarogowie na żyźniejsze gospodarstwo w Podlipiu, w powiecie złoczowskim, woj. Tarnopolskim (obecnej Ukrainie). Przez polepszenie bytu chcieli wykształcić swoje dzieci. 10 lutego 1940 roku rosyjska Czerwona Armia deportowała około 1,7 miliona Polaków w bydlęcych i towarowych wagonach na przymusowe prace w głąb Rosji sowieckiej. Rodzinę Serafina zagnano do miejscowości Jagszordin, w przyłuzkim rejonie Republiki Komi, około 200 km na południe od Syktywkaru, stolicy republiki. Tam dorośli i starsze dzieci zmuszeni byli do pracy przy wyrębie drzew, w warunkach głodu i nieprzychylnego klimatu. W łagrze Anna uczęszczała do rosyjskiej szkoły podstawowej. Po stalinowskiej „amnestii” zostali zwolnieni 31 sierpnia 1941 roku. Droga do Polski była odcięta przez toczącą się wówczas wojnę niemiecko-rosyjską. Chcąc przyłączyć się do armii Andersa, na początku 1942 roku dotarli do miasta Czirak-czi na południu Uzbekistanu. Osłabieni głodem, pracą ponad siły i chorobami, Serafin i Celestyna zmarli tam na tyfus w marcu 1943 roku. Ich dzieci zostały ewakuowane wraz z Polską Armią dowodzoną przez generała Andersa, przez port Kransowodsk i Morze Kaspijskie do Iranu, do miasta Isfahanu, wraz z kilkoma tysiącami innych polskich dzieci-sierot. 1 listopada 1944 roku, na zaproszenie rządu nowozelandzkiego, wraz z ponad 700 sierotami zostali przewiezieni do Nowej Zelandii. Tam opiekowano się nimi i osiedlono w Obozie Polskich Dzieci w Pahiatua. Gimnazjum ukończyła w internacie przy konwencie św. Dominika w Dunedin, na Wyspie Południowej w Nowej Zelandii. Była celującym uczniem i brała pierwsze miejsca w sporcie. Została nauczycielką. Poślubiła Leopolda Urbanowicza (byłego Junaka przy Wojsku Polskim na Uchodźstwie) Uchodźstwie Wellingtonie, w Nowej Zelandii i zamieszkała w Auckland. Mieli syna Bolesława. Mając 29 lat Anna zmarła w 1961 roku. Pochowana na cmentarzu Waikumete w Auckland, blisko miejsca, gdzie później pochowano jej starszą siostrę Rozalię Zazulak (Manterys). Obszerniejsze opisy o środowisku, z którym Anna dzieliła swój tułaczy los można znaleźć w książce New Zealand’s First Refugees: Pahiatua’s Polish Children. Źródło: Stanisław Manterys (7-12-1935 – ) Anna Urbanowicz (Manterys) was born in Zarogów. In 1936, her family moved from their small farm in Zarogów for a more prosperous life in the village of Podlipie, county Złoczów, Tarnopol province (now part of the Ukraine). Her parents wanted to be able to afford a good education for their children. On 10 February 1940 the Russian army deported the family (along with 1.7 million other Poles in Eastern Poland) in cattle trucks to forced-labour camps across the Soviet Union. This Manterys family was taken to Yagshordin, Priludski region, Komi Republic in northern Russia, 200 kilometres south of Syktyvkar. Under conditions of slow starvation and extremes of climate they were forced to work in the taiga forest. They were eventually released from this bondage after an amnesty for Polish deportees was issued by the Russians 31 August 1941.The family made their way south to meet up with other Polish refugees trying to join the Polish army being formed in Russia. They reached the town of Chirak-chi in southern Uzbekistan several months later in early 1942. Weakened by lack of food, overwork, hardship and diseases, both Serafin and Celestyna died there within a very short space of time in March 1942 during a typhus epidemic. Their children were then evacuated with the Polish army under General Władysław Anders through Krasnovodsk on the Caspian Sea to temporary refuge in Isfahan, Iran. On 1 November 1944 they arrived in New Zealand as invited refugees, along with 733 mostly orphaned children, by the New Zealand Government. They were housed and very well looked after in the Polish Children's Camp in Pahiatua. In New Zealand she attended St Dominic’s Catholic College as a boarder. She was an exceptional student and excelled in sports. She became a teacher and married Leopold Urbanowicz (a former cadet in the Polish Army in Exile) in Wellington, New Zealand and lived in Auckland. They had one child – Bolesław. Anna died in 1961 of cancer at age 29 and was buried in the Waikumete Cemetery in Auckland, New Zealand, near her sister Rozalia Zazulak (Manterys). The full history of these events can be found in the book New Zealand’s First Refugees: Pahiatua’s Polish Children. Source: Stanisław Manterys (7-12-1935 – )

Kazimiera (Manterys, 28-3-1924 – 4-11-2000) & Marceli (27-5-1915 – 30-12-1990) Dróżdż Znajdź na drzewie/Find on tree Kazimiera Monika (Manterys, 28-3-1924 – 4-11-2000) i Marceli (27-5-1915 – 30-12-1990) Dróżdż poślubili się w dniach 30-4-1944. Świadkiem weselnym była siostra Kazimiery Otylia Cerek (Manterys, 2-11-1921 -) i ktoś z imieniem Idzik. Rodzicami Marceli byli Karol i Katarzyna Dróżdż.(1) Marceli i Kazimiera byli spokrewnieni i otrzymali dyspensę do małżeństwa z diecezji w Kielcach. Dokument wydawania datowano na 25-4-1944.(2) Kazimiera była drugą żoną Marceli. Jego pierwszą żoną była siostra Franciszka.(3) Kazimiera został ochrzczony w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji, w Nasiechowicach. Jej rodzicami chrzestnymi byli Serafin Manterys i Apolonia Manterys. Świadkami jej urodzin byli: Serafin Manterys (2-11-1899 – 7-2-1942) (w wieku 23 lat) i Jan Roch (40), zarówno rolnicy z Zarogowa.(4) 1,2,3. Akta urodzenia, śmierci i małżeństwa z parafii Miechów. Zdjęcie zrobione w 2013 r., Zdjęcie: p1060880 4. Księgi parafialne w kościele św. Wita, Modesta i Krescencji, w Nasiechowicach. Zdjęcie zrobione 2016, zdjęcie: img_3098 Kazimiera Monika (Manterys, 28-3-1924 – 4-11-2000) & Marceli (27-5-1915 – 30-12-1990) Dróżdż were married on 30-4-1944. Witness to the wedding was Kazimiera’s sister Otylia Cerek (Manterys, 2-11-1921 – ) and somebody with the surname Idzik. Marceli’s parents were Karol and Katarzyna Dróżdż.(1) Marceli and Kazimiera were related and received a dispensation to be married from the diocese in Kielce. The dispensation document was dated 25-4-1944.(2) Kazimiera was Marceli’s second wife. His first wife was her sister Franciszka.(3) Kazimiera was baptised in St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Her godparents were Serafin Manterys and Apolonia Manterys. Witnesses to her birth were Serafin Manterys (2-11-1899 – 7-2-1942) (aged 23) and Jan Roch (40), both farmers from Zarogów.(4) 1,2,3. Birth, death and marriage records from the Miechów parish, Poland. Photo taken 2013, photo ref: p1060880 4. Parish records in the St Wit, Modest and Krescencja’s church, Nasiechowice. Photo taken 2016, photo ref: img_3098